Зәбур 94

1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!

Dieu des vengeances, Éternel! Dieu des vengeances, parais!

2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!

Lève-toi, juge de la terre! Rends aux superbes selon leurs œuvres!

3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?

Jusques à quand les méchants, ô Éternel! Jusques à quand les méchants triompheront-ils?

4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?

Ils discourent, ils parlent avec arrogance; Tous ceux qui font le mal se glorifient.

5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.

Éternel! Ils écrasent ton peuple, Ils oppriment ton héritage;

6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —

Ils égorgent la veuve et l’étranger, Ils assassinent les orphelins.

7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.

Et ils disent: L’Éternel ne regarde pas, Le Dieu de Jacob ne fait pas attention!

8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?

Prenez-y garde, hommes stupides! Insensés, quand serez-vous sages?

9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?

Celui qui a planté l’oreille n’entendrait-il pas? Celui qui a formé l’œil ne verrait-il pas?

10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?

Celui qui châtie les nations ne punirait-il point, Lui qui donne à l’homme l’intelligence?

11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.

L’Éternel connaît les pensées de l’homme, Il sait qu’elles sont vaines.

12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!

Heureux l’homme que tu châties, ô Éternel! Et que tu instruis par ta loi,

13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.

Pour le calmer aux jours du malheur, Jusqu’à ce que la fosse soit creusée pour le méchant!

14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.

Car l’Éternel ne délaisse pas son peuple, Il n’abandonne pas son héritage;

15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.

Car le jugement sera conforme à la justice, Et tous ceux dont le cœur est droit l’approuveront.

16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?

Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui me soutiendra contre ceux qui font le mal?

17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.

Si l’Éternel n’était pas mon secours, Mon âme serait bien vite dans la demeure du silence.

18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.

Quand je dis: Mon pied chancelle! Ta bonté, ô Éternel! Me sert d’appui.

19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.

Quand les pensées s’agitent en foule au-dedans de moi, Tes consolations réjouissent mon âme.

20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?

Les méchants te feraient-ils siéger sur leur trône, Eux qui forment des desseins iniques en dépit de la loi?

21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.

Ils se rassemblent contre la vie du juste, Et ils condamnent le sang innocent.

22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.

Mais l’Éternel est ma retraite, Mon Dieu est le rocher de mon refuge.

23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.

Il fera retomber sur eux leur iniquité, Il les anéantira par leur méchanceté; L’Éternel, notre Dieu, les anéantira.