Зәбур 91
1 Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.
He who sitteth under the shelter of the Most High Maketh his abode in the shadow of the Almighty.
2 Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.
I say to the LORD, Thou art my refuge and my fortress; My God, in whom I trust.
3 Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.
Surely he will deliver thee from the snare of the fowler, And from the wasting pestilence;
4 У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.
He will cover thee with his feathers, And under his wings shalt thou find refuge; His faithfulness shall be thy shield and buckler.
5 Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,
Thou shalt not be afraid of the terror of the night, Nor of the arrow that flieth by day;
6 Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.
Nor of the pestilence that walketh in darkness, Nor of the plague that destroyeth at noonday.
7 Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.
A thousand shall fall by thy side, And ten thousand at thy right hand; But thee it shall not touch.
8 Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.
Thou shalt only behold with thine eyes, And see the recompense of the wicked.
9 Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,
Because thou hast made the LORD thy refuge, And the Most High thy habitation,
10 Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.
No evil shall befall thee, Nor any plague come near thy dwelling.
11 У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.
For he will give his angels charge over thee, To guard thee in all thy ways.
12 Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.
They shall bear thee up in their hands, Lest thou dash thy foot against a stone.
13 Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.
Thou shalt tread upon the lion and the adder; The young lion and the dragon shalt thou trample under foot.
14 «У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.
“Because he loveth me, I will deliver him; I will set him on high, because he knoweth my name.
15 У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.
When he calleth upon me, I will answer him; I will be with him in trouble; I will deliver him, and bring him to honor.
16 Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».
With long life will I satisfy him, And show him my salvation.”
