Зәбур 89
1 Әзраһлиқ Етан язған «Масқил»: — Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс муһәббитини әбәдий күйләймән, Ағзимда дәвирдин-дәвиргичә һәқиқәт-садақитиңни аян қилимән.
En undervisning Ethans, dens Esrahitens. Jag vill sjunga om Herrans nåde evinnerliga, och hans sanning förkunna med minom mun, ifrå slägte till slägte;
2 Чүнки мән: Өзгәрмәс муһәббәт мәңгүгә тиклинип маңиду, Сән һәқиқәт-садақитиңни әршиәлада мустәһкәмләватисән — дәп билдим;
Och säger alltså, att en evig nåd skall uppgå; och du varder dina sanning i himmelen troliga hållandes.
3 Сән дедиңки: — «Мән талливалғиним билән әһдә түзгәнмән; Қулум Давутқа қәсәм қилдим: —
Jag hafver gjort ett förbund med minom utkorade; minom tjenare David hafver jag svorit:
4 Сениң әвладиңни мәңгү давам қилдуримән, Тәхтиңни әвлаттин-әвлатқа қуруп чиқимән». (Селаһ)
Jag skall förskaffa dig en evig säd, och bygga din stol ifrå slägte till slägte. (Sela)
5 Һәм асманларму Сениң мөҗизилириңни тәбрикләйду, и Пәрвәрдигар, Муқәддәсләрниң җамаитидә улар һәқиқәт-садақитиңни мәдһийиләйду;
Och himlarna, Herre, skola prisa din under, och dina sanning, uti de heligas församling.
6 Чүнки асманларда Пәрвәрдигарниң тәңдиши барму? Қудрәт Егисиниң оғуллири арисида Пәрвәрдигарға охшайдиған ким бар?
Ty ho kan i skyn liknas vid Herran; och ibland gudarnas barn Herranom lik vara?
7 Тәңриниң һәйвиси муқәддәсләрниң мәҗлисидикиләрни қаттиқ титритиду, Униң әтрапидикиләрниң һәммиси үчүн У қорқунучлуқтур.
Gud är fast mägtig uti de heligas församling, och underlig öfver alla de som omkring honom äro.
8 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Қудрәтлик Яһ, Саңа охшайдиған ким бар? Әтрапиңда һәқиқәт-садақитиң туруқлуқтур.
Herre Gud Zebaoth, ho är såsom du, en mägtig Herre? Och din sanning är allt omkring dig.
9 Деңизниң мәғрурлуғи үстидин һөкүм сүрисән, Долқунлири өркәшлигәндә, сән уларни тиничландурисән;
Du råder öfver det stormande hafvet; du styrer dess böljor, när de upphäfva sig.
10 Раһабни өлгидәк янҗидиңсән, Күчлүк билигиң билән дүшмәнлириңни тирипирән қилип тарқитивәттиң.
Du slår Rahab till döds; du förströr dina fiendar, med dinom starka arm.
11 Асманлар сениңки, йәрму Сениңкидур, Җаһан һәм униңға толған һәммини бәрпа қилдиң.
Himmel och jord äro din; du hafver grundat jordenes krets, och hvad deruti är.
12 Шимал вә җәнупни, уларни яратқансән, Табор вә Һәрмон чоққилири намиңни яңритип күйләр.
Norr och söder hafver du skapat; Thabor och Hermon fröjdar sig i ditt Namn.
13 Қудрәтлик биләк сениңкидур; Күчлүктур Сениң қолуң, оң қолуң һәм көтириклүктур.
Du hafver en väldig arm; stark är din hand, och hög är din högra hand.
14 Тәхтиңниң ули һәққанийлиқ һәм адаләттур, Муһәббәт һәм һәқиқәт-садақәт дайим дидариң алдида маңиду.
Rättfärdighet och dom är dins stols stadfästelse; nåd och sanning äro för ditt ansigte.
15 Тәнтәнә садасини билгән хәлиқ бәхитликтур; Улар Сениң җамалиңниң нурида маңиду, и Пәрвәрдигар!
Väl är de folke, som fröjdas kan; Herre, de skola vandra i dins ansigtes ljus.
16 Улар намиңда күн бойи шат болар, Һәққанийлиғиңда улар көтирилди.
De skola dagliga öfver ditt Namn glade vara, och i dine rättfärdighet härlige vara.
17 Чүнки уларниң күчиниң шан-шәриви өзүңдурсән, Сениң илтипатиң билән мүңгүзимиз көтирилиду.
Ty du äst deras starkhets berömmelse, och genom dina nåde skall du upphöja vårt horn.
18 Чүнки Пәрвәрдигар бизниң қалқинимиз, Исраилдики Муқәддәс Болғучи Шаһимиздур.
Ty Herren är vår sköld, och den Helige i Israel är vår Konung.
19 Сән бурун Өз мөмин бәндәңгә ғайипанә аламәттә көрүнүп сөз қилип шуни дегән едиңсән: — «Мән бир әзимәт үстигә ярдимимни қондурдум, Әл арисидин мән талливалған бирисини көтәрдим;
På den tiden talade du i en syn till dina heliga, och sade: Jag hafver uppväckt en hjelta, den hjelpa skall; jag hafver upphöjt en utkoradan utu folket.
20 Қулум Давутни таптим, Муқәддәс мейим билән Мән уни мәсиһ қилип тиклидим.
Jag hafver funnit min tjenare David; jag hafver smort honom med mina helga oljo.
21 Қолум униңға яр болушқа бекитилгән, Билигим уни күчләндүриду.
Min hand uppehåller honom, och min arm skall styrka honom.
22 Дүшмән униңдин һеч алван-селиқ алмайду, Пәскәш адәм уни қистимайду;
Fienderna skola icke vara honom öfvermägtige, och de orättfärdige skola icke förtrycka honom;
23 Бәлки Мән рәқиплирини униң алдида янҗиймән, Уни өч көргәнләрни йәр билән йәксан қилимән;
Utan jag skall slå hans ovänner för honom, och de honom hata, vill jag plåga.
24 Өз һәқиқәт-садақитим һәм меһир-муһәббитим униңға яр болар, Һәм Мениң намим билән униң мүңгүзи көтирилиду.
Men min sanning och nåd skall när honom vara; och hans horn skall i mitt Namn upphöjdt varda.
25 Мән униң қолини деңиз үстидә, Оң қолини дәриялар үстидә қойимән.
Jag skall sätta hans hand uti hafvet, och hans högra hand uti älfverna.
26 У Мени чақирип дәйдуки: — «Сән мениң Атам, мениң Тәңрим, Ниҗатлиғим болған қорам тешимдурсән!».
Han skall kalla mig alltså: Du äst min fader, min Gud och tröst, den mig hjelper.
27 Мән йәнә уни Мениң тунҗа оғлум дәп, Дуния падишалиридин әң жуқуриси қилимән.
Och jag skall göra honom till första sonen, den aldrahögsta ibland Konungarna på jordene.
28 Мениң муһәббитимни униң үчүн әбәдий қалдуримән, Мениң әһдәм униң билән мәһкәм туриду;
Jag vill behålla honom mina nåd evinnerliga, och mitt förbund skall honom fast blifva.
29 Мән униң нәслини әбәдийләштүримән, Униң тәхтини асманниң күнлиридәк давам қилдуримән.
Jag skall gifva honom en evig säd, och hans stol uppehålla, så länge himmelen varar.
30 Мабада оғуллири Тәврат-қанунумдин чиқип, Һөкүмлирим бойичә жүрмисә,
Men om hans barn min lag öfvergifva, och i minom rättom icke vandra;
31 Бәлгүлимилиримни бузса, Әмирлиримгә итаәт қилмиса,
Om de mina stadgar ohelga, och min bud icke hålla;
32 — У вақитта итаәтсизлигини таяқ билән, Гунайини яра-җараһәт билән җазалаймән.
Så vill jag hemsöka deras synd med ris, och deras missgerningar med plågor.
33 Лекин муһәббитимни униңдин үзүп қоймаймән, Һәқиқәт-садақитимгә хиянәт қилмаймән;
Men mina nåd vill jag icke vända ifrå honom, och icke låta mina sanning fela.
34 Мән түзгән әһдәмни әсла бузмаймән, Ләвлиримдин чиққанлирини һеч өзгәртмәймән.
Jag vill icke ohelga mitt förbund, och icke ogildt göra hvad af minom mun utgånget är.
35 Мән бир қетим пак-муқәддәслигимгә қәсәм ичтим — Давутқа қәти ялған сөзлимәймән: —
Jag hafver en gång svorit vid mina helighet: Jag vill icke ljuga for David;
36 «Униң әвлади әбәдий давамлишар; Униң тәхти көз алдимдики қуяш кәби турар;
Hans säd skall evig vara, och hans stol för mig såsom solen.
37 У ай кәби мәңгүлүк мустәһкәмлинәр, Асмандики турғун гувачидәк мәзмут турар». (Селаһ)
Såsom månen skall han evinnerliga vid magt hållen varda, och såsom de vittne i skyn viss vara. (Sela)
38 Бирақ Сән буларни чәткә қеқип, тенип кәттиң; Сән мәсиһ қилған падишаға қаттиқ ғәзәпләндиң.
Men nu bortdrifver du och förkastar, och vredgas med dinom smorda.
39 Қулуң билән түзгән әһдидин ваз кәчтиң, Униң таҗини йәргә ташлап дағ тәккүздуң.
Du bryter dins tjenares förbund, och trampar hans krono neder på jordena.
40 Униң барлиқ там-пасиллирини жиқитип, Қәлъәлирини харабиликкә айландурдуң.
Du nederrifver alla hans murar, och låter hans fäste afbrytas.
41 Йолдин өтүватқанларниң һәммиси уни булимақта, У барлиқ хошнилири алдида рәсва болди.
Honom beröfva alle de der framom gå; han är sinom grannom ett gabberi vorden.
42 Уни әзгәнләрниң оң қолини жуқури көтәрдиң, Пүткүл дүшмәнлирини хошал қилдиң.
Du upphöjer hans ovänners högra hand, och gläder alla hans fiendar.
43 Бәрһәқ, Сән униң қиличиниң бисини қайривәттиң, Җәңдә уни тик турғузмидиң.
Ock hafver du hans svärds kraft borttagit, och låter honom ingen seger vinna i stridene.
44 Униң җулалиқини йоқитип, Униң тәхтини йәргә өрүвәттиңсән.
Du förstörer hans renhet, och kastar hans stol till jordena.
45 Яшлиқ күнлирини Сән қисқарттиң, Уни хиҗаләткә чөмдүрдүң. (Селаһ)
Du förkortar hans ungdoms tid, och betäcker honom med blygd. (Sela)
46 Қачанғичә, и Пәрвәрдигар? Өзүңни әбәдий йошуриверәмсән? Қәһриң от кәби мәңгү янарму?
Herre, huru länge vill du dig så allstinges fördölja; och låta dina grymhet brinna såsom en eld?
47 Маңа нисбәтән, өмүрниң қис екәнлигини әстә тутқин! Немишқиму барлиқ инсан балилирини беһудиликкә яратқансән?
Tänk huru stackot mitt lif är; hvi vill du alla menniskor fåfängt skapat hafva?
48 Қени, қайси адәм яшап өлүмни көрмәйдикән? У җенини тәһтисараниң чаңгилидин қутқузаламдикән? (Селаһ) (Sheol h7585)
Hvilken är den der lefver, och intet ser döden; den sina själ friar utu helvetes hand? (Sela) (Sheol h7585)
49 Сән һәқиқәт-садақитиңдә Давутқа қәсәм ичкән, Авалқи меһир-муһәббәтләр қәйәрдә қалди, я Рәббим?
Herre, hvar är den förra din nåd, den du David i dine sanning svorit hafver?
50 Қуллириң учраватқан мәсқириләрни яд әткәйсән, и Рәб — Мән ичимдә пүткүл күчлүк әлләрниң мазақлирини көтирип жүримән —
Tänk, Herre, på dina tjenares försmädelse, den jag bär i mitt sköt, af allom så mångom folkom;
51 Дүшмәнлириңниң Өзүң мәсиһ қилғанниң қәдәмлирини қанчилик мәсқирилигинини, И Пәрвәрдигар, яд әткәйсән!
Dermed, Herre, dine fiender dig försmäda; der de med försmäda, och med fötterna trampa på din smorda.
52 Пәрвәрдигарға мәңгүгә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Амин! Амин!
Lofvad vare Herren evinnerliga. Amen, Amen.
