Зәбур 84

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гиттиф»та челинсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Маканлириң нәқәдәр әзиздур, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар!

Al maestro del coro. Su «I torchi...». Dei figli di Core. Salmo. Quanto sono amabili le tue dimore, Signore degli eserciti!

2 Җеним Пәрвәрдигарниң һойлилириға тәшна болуп, Сеғинип һәтта һалидин кетиду, Дилим вә әтлирим һаят Тәңригә тәлмүрүп нида қилиду;

L'anima mia languisce e brama gli atri del Signore. Il mio cuore e la mia carne esultano nel Dio vivente.

3 Мана, һәтта мубарәк қучқачму бир маканни тапқан, Қарлиғачму өзигә һәм бала туғидиған уга ясайдиған җайни тапқан, — Йәни Сениң қурбангаһлириңдин, И самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, — Мениң Падишасим, мениң Худайим!

Anche il passero trova la casa, la rondine il nido, dove porre i suoi piccoli, presso i tuoi altari, Signore degli eserciti, mio re e mio Dio.

4 Сениң өйүңдә туруватқанлар бәхитликтур! Улар үзлүксиз Сени мәдһийиләйду. (Селаһ)

Beato chi abita la tua casa: sempre canta le tue lodi!

5 Күч-қудрити Сәндин болған киши бәхитликтур — Қәлбидә көтирилмә йоллар болғанлар;

Beato chi trova in te la sua forza e decide nel suo cuore il santo viaggio.

6 Жиға вадисидин өткәндә, Улар уни булақлиққа айландурар; Бәрһәқ, күз ямғурлири уни бәрикәтләргә толдуриду.

Passando per la valle del pianto la cambia in una sorgente, anche la prima pioggia l'ammanta di benedizioni.

7 Улар күчигә-күч улап меңивериду; Һәр бири Зионға йетип келип, Худаниң һозурида һазир болиду.

Cresce lungo il cammino il suo vigore, finché compare davanti a Dio in Sion.

8 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, дуайимни аңлиғайсән; И Яқупниң Худаси, қулақ салғайсән! (Селаһ)

Signore, Dio degli eserciti, ascolta la mia preghiera, porgi l'orecchio, Dio di Giacobbe.

9 Қара, и қалқинимиз болған Худа, Өзүң мәсиһ қилғиниңниң йүзигә илтипат билән қариғин!

Vedi, Dio, nostro scudo, guarda il volto del tuo consacrato.

10 Чүнки Сениң һойлилириңда өткән бир күн Башқа йәрдә өткән миң күндин әладур; Рәзилләрниң чедирлиридә яшиғандин көрә, Худайимниң өйиниң босуғисида турғиним яхшидур.

Per me un giorno nei tuoi atri è più che mille altrove, stare sulla soglia della casa del mio Dio è meglio che abitare nelle tende degli empi.

11 Пәрвәрдигар Худа қуяш вә қалқандур, Пәрвәрдигар шапаәт вә шан-шөһрәт бәхш етиду; Дурус маңғанлардин У һәр қандақ илтипатни һеч айимайду;

Poiché sole e scudo è il Signore Dio; il Signore concede grazia e gloria, non rifiuta il bene a chi cammina con rettitudine.

12 Самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, Бәхитликтур Саңа таянған инсан!

Signore degli eserciti, beato l'uomo che in te confida.