Зәбур 83

1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!

Песнь псалма Асафу. Боже, кто уподобится Тебе? Не премолчи, ниже укроти, Боже:

2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.

яко се, врази Твои возшумеша, и ненавидящии Тя воздвигоша главу.

3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.

На люди Твоя лукавноваша волею, и совещаша на святыя Твоя.

4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.

Реша: приидите и потребим я от язык, и не помянется имя Израилево ктому.

5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.

Яко совещаша единомышлением вкупе, на Тя завет завещаша:

6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;

селения Идумейска и Исмаилите, Моав и Агаряне,

7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,

Гевал и Аммон и Амалик, иноплеменницы с живущими в Тире:

8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)

ибо и Ассур прииде с ними, быша в заступление сыновом Лотовым:

9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;

сотвори им яко Мадиаму и Сисаре, яко Иавиму в потоце Киссове:

10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.

потребишася во Аендоре, быша яко гной земный.

11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;

Положи князи их яко Орива и Зива, и Зевеа и Салмана, вся князи их,

12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.

иже реша: да наследим себе святилище Божие.

13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.

Боже мой, положи я яко коло, яко трость пред лицем ветра.

14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,

Яко огнь попаляяй дубравы, яко пламень пожигаяй горы:

15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;

тако поженеши я бурею Твоею, и гневом Твоим смятеши я.

16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!

Исполни лица их безчестия, и взыщут имене Твоего, Господи.

17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.

Да постыдятся и смятутся в век века, и посрамятся и погибнут.

18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.

И да познают, яко имя Тебе Господь, Ты един Вышний по всей земли.