Зәбур 81

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп «Гиттиф»та челинсун дәп, Асаф язған күй: — Күч-қуввитимиз болған Худаға күй ейтип яңритиңлар, Яқупниң Худасиға шатлинип тәнтәнә қилиңлар!

Exultae a Deus, nossa fortaleza: jubilae ao Deus de Jacob.

2 Нахшини яңритип, дапни елип, Йеқимлиқ чилтар һәм равабни челиңлар!

Tomae o psalterio, e trazei o adufe, a harpa suave e o alaude.

3 Йеңи айда, бәлгүләнгән вақитта, Байрам-һейт күнимиздә нағра-сүнай челиңлар!

Tocae a trombeta na lua nova, no tempo apontado da nossa solemnidade.

4 Чүнки бу Исраил үчүн бекитилгән бәлгүлимә, Яқупниң Худасиниң бир пәрманидур.

Porque isto era um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacob.

5 У Мисир зиминида жүрүш қилғанлирида, (Шу йәрдә биз чүшәнмәйдиған бир тилни аңлап жүрәттуқ) У буни Йүсүпкә гува қилип бәрди;

Ordenou-o em José por testemunho, quando saira pela terra do Egypto, onde ouvi uma lingua que não entendia.

6 — «Униң мүрисини жүктин сақит қилдим, Униң қоли севәт көтириштин азат болди;

Tirei de seus hombros a carga; as suas mãos foram livres das marmitas.

7 Қистақчилиқта нида қилдиң, Мән сени азат қилдим; Гүлдүрмама чиққан мәхпий җайдин саңа җавап бәрдим; «Мәрибаһ» сулири бойида сени синидим». (Селаһ)

Clamaste na angustia, e te livrei; respondi-te no logar occulto dos trovões; provei-te nas aguas de Meribah (Selah)

8 — «Тиңша, хәлқим, Мән сени гувалар билән агаһландурмән; И Исраил, Маңа қулақ салсаң еди!

Ouve-me, povo meu, e eu te attestarei: ah, Israel, se me ouvisses!

9 Араңда ят илаһ болмисун, Ят әлдики илаһқа баш әгмигин!

Não haverá entre ti Deus alheio nem te prostrarás ante um Deus estranho.

10 Сени Мисирдин елип чиққан Пәрвәрдигар Худайиңдурмән; Ағзиңни йоған ач, Мән уни толдуримән.

Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egypto: abre bem a tua bocca, e t'a encherei.

11 — Бирақ хәлқим садайимға қулақ салмиди, Исраилниң Маңа бағланғуси йоқ еди;

Mas o meu povo não quiz ouvir a minha voz, e Israel não me quiz.

12 Шуңа Мән уларни өз тәрсалиғиға қоювәттим; Улар өз мәслиһәтлири билән меңиверәтти.

Pelo que eu os entreguei aos desejos dos seus proprios corações, e andaram nos seus mesmos conselhos.

13 — Аһ, Мениң хәлқим Маңа қулақ салса еди! Исраил Мениң йоллиримда жүрсә еди!

Oh! se o meu povo me tivesse ouvido! se Israel andasse nos meus caminhos!

14 Уларниң дүшмәнлирини тезла егилдүрәр едим, Қолумни рәқиплиригә бурап, уларни басар едим.

Em breve abateria os seus inimigos, e viraria a minha mão contra os seus adversarios.

15 Пәрвәрдигарға нәпрәтләнгүчиләр Униң алдида зәиплишип бойсунар еди; Уларниң шу ахирити мәңгүгә болатти;

Os que aborrecem ao Senhor ter-se-lhe-hiam sujeitado, e o seu tempo seria eterno.

16 Саңа аш-буғдайниң әң есилини йегүзәр едим, Бәрһәқ, қорам таштин һәсәл аққузуп сени қандурар едим».

E o sustentaria com o trigo mais fino, e te fartaria com o mel saido da pedra.