Зәбур 81

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп «Гиттиф»та челинсун дәп, Асаф язған күй: — Күч-қуввитимиз болған Худаға күй ейтип яңритиңлар, Яқупниң Худасиға шатлинип тәнтәнә қилиңлар!

Au chef des chantres. Sur la guitthith. D’Asaph. Chantez avec allégresse à Dieu, notre force! Poussez des cris de joie vers le Dieu de Jacob!

2 Нахшини яңритип, дапни елип, Йеқимлиқ чилтар һәм равабни челиңлар!

Entonnez des cantiques, faites résonner le tambourin, La harpe mélodieuse et le luth!

3 Йеңи айда, бәлгүләнгән вақитта, Байрам-һейт күнимиздә нағра-сүнай челиңлар!

Sonnez de la trompette à la nouvelle lune, A la pleine lune, au jour de notre fête!

4 Чүнки бу Исраил үчүн бекитилгән бәлгүлимә, Яқупниң Худасиниң бир пәрманидур.

Car c’est une loi pour Israël, Une ordonnance du Dieu de Jacob.

5 У Мисир зиминида жүрүш қилғанлирида, (Шу йәрдә биз чүшәнмәйдиған бир тилни аңлап жүрәттуқ) У буни Йүсүпкә гува қилип бәрди;

Il en fit un statut pour Joseph, Quand il marcha contre le pays d’Égypte… J’entends une voix qui m’est inconnue:

6 — «Униң мүрисини жүктин сақит қилдим, Униң қоли севәт көтириштин азат болди;

J’ai déchargé son épaule du fardeau, Et ses mains ont lâché la corbeille.

7 Қистақчилиқта нида қилдиң, Мән сени азат қилдим; Гүлдүрмама чиққан мәхпий җайдин саңа җавап бәрдим; «Мәрибаһ» сулири бойида сени синидим». (Селаһ)

Tu as crié dans la détresse, et je t’ai délivré; Je t’ai répondu dans la retraite du tonnerre; Je t’ai éprouvé près des eaux de Meriba. (Pause)

8 — «Тиңша, хәлқим, Мән сени гувалар билән агаһландурмән; И Исраил, Маңа қулақ салсаң еди!

Écoute, mon peuple! Et je t’avertirai; Israël, puisses-tu m’écouter!

9 Араңда ят илаһ болмисун, Ят әлдики илаһқа баш әгмигин!

Qu’il n’y ait au milieu de toi point de dieu étranger! Ne te prosterne pas devant des dieux étrangers!

10 Сени Мисирдин елип чиққан Пәрвәрдигар Худайиңдурмән; Ағзиңни йоған ач, Мән уни толдуримән.

Je suis l’Éternel, ton Dieu, qui t’ai fait monter du pays d’Égypte; Ouvre ta bouche, et je la remplirai.

11 — Бирақ хәлқим садайимға қулақ салмиди, Исраилниң Маңа бағланғуси йоқ еди;

Mais mon peuple n’a point écouté ma voix, Israël ne m’a point obéi.

12 Шуңа Мән уларни өз тәрсалиғиға қоювәттим; Улар өз мәслиһәтлири билән меңиверәтти.

Alors je les ai livrés aux penchants de leur cœur, Et ils ont suivi leurs propres conseils.

13 — Аһ, Мениң хәлқим Маңа қулақ салса еди! Исраил Мениң йоллиримда жүрсә еди!

Oh! Si mon peuple m’écoutait, Si Israël marchait dans mes voies!

14 Уларниң дүшмәнлирини тезла егилдүрәр едим, Қолумни рәқиплиригә бурап, уларни басар едим.

En un instant je confondrais leurs ennemis, Je tournerais ma main contre leurs adversaires;

15 Пәрвәрдигарға нәпрәтләнгүчиләр Униң алдида зәиплишип бойсунар еди; Уларниң шу ахирити мәңгүгә болатти;

Ceux qui haïssent l’Éternel le flatteraient, Et le bonheur d’Israël durerait toujours;

16 Саңа аш-буғдайниң әң есилини йегүзәр едим, Бәрһәқ, қорам таштин һәсәл аққузуп сени қандурар едим».

Je le nourrirais du meilleur froment, Et je le rassasierais du miel du rocher.