Зәбур 81

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп «Гиттиф»та челинсун дәп, Асаф язған күй: — Күч-қуввитимиз болған Худаға күй ейтип яңритиңлар, Яқупниң Худасиға шатлинип тәнтәнә қилиңлар!

Jusqu'à la Fin, psaume d'Asaph, sur les pressoirs. Réjouissez-vous en Dieu notre champion; criez joyeusement vers le Dieu de Jacob.

2 Нахшини яңритип, дапни елип, Йеқимлиқ чилтар һәм равабни челиңлар!

Prenez un psaume, et faites résonner le tambour, la harpe mélodieuse et la cithare.

3 Йеңи айда, бәлгүләнгән вақитта, Байрам-һейт күнимиздә нағра-сүнай челиңлар!

Sonnez de la trompette à la nouvelle lune, au jour glorieux de notre fête.

4 Чүнки бу Исраил үчүн бекитилгән бәлгүлимә, Яқупниң Худасиниң бир пәрманидур.

Car tel est le précepte en Israël, tel est le commandement du Dieu de Jacob.

5 У Мисир зиминида жүрүш қилғанлирида, (Шу йәрдә биз чүшәнмәйдиған бир тилни аңлап жүрәттуқ) У буни Йүсүпкә гува қилип бәрди;

Il a mis ce témoignage en Joseph, quand celui-ci sortit de la terre d'Egypte; il entendit une langue qu'il ne connaissait pas.

6 — «Униң мүрисини жүктин сақит қилдим, Униң қоли севәт көтириштин азат болди;

Il a ôté le fardeau des épaules de son peuple, quand ses mains tressaient des corbeilles, disant:

7 Қистақчилиқта нида қилдиң, Мән сени азат қилдим; Гүлдүрмама чиққан мәхпий җайдин саңа җавап бәрдим; «Мәрибаһ» сулири бойида сени синидим». (Селаһ)

Tu m'as invoqué en ton affliction, et je t'ai délivré; je t'ai entendu dans l'obscurité d'une tempête; je t'ai éprouvé dans l'eau de la contradiction.

8 — «Тиңша, хәлқим, Мән сени гувалар билән агаһландурмән; И Исраил, Маңа қулақ салсаң еди!

Ecoute, mon peuple; et je te parlerai, Israël, et je te prendrai à témoin. Si tu m'écoutes,

9 Араңда ят илаһ болмисун, Ят әлдики илаһқа баш әгмигин!

Il n'y aura point chez toi de Dieu nouveau, et tu n'adoreras point de Dieu étranger.

10 Сени Мисирдин елип чиққан Пәрвәрдигар Худайиңдурмән; Ағзиңни йоған ач, Мән уни толдуримән.

Car je suis le Seigneur ton Dieu, qui t'ai tiré de la terre d'Egypte; ouvre la bouche, et je la remplirai.

11 — Бирақ хәлқим садайимға қулақ салмиди, Исраилниң Маңа бағланғуси йоқ еди;

Et mon peuple n'a point écouté ma voix, et Israël n'a point fait attention à moi.

12 Шуңа Мән уларни өз тәрсалиғиға қоювәттим; Улар өз мәслиһәтлири билән меңиверәтти.

Et je les ai fait partir, selon les désirs de leurs cœurs; ils chemineront en leurs désirs.

13 — Аһ, Мениң хәлқим Маңа қулақ салса еди! Исраил Мениң йоллиримда жүрсә еди!

Si mon peuple m'avait écouté, si Israël avait marché dans mes voies,

14 Уларниң дүшмәнлирини тезла егилдүрәр едим, Қолумни рәқиплиригә бурап, уларни басар едим.

Certes j'eusse humilié jusqu'au néant leurs ennemis; j'eusse mis la main sur leurs oppresseurs.

15 Пәрвәрдигарға нәпрәтләнгүчиләр Униң алдида зәиплишип бойсунар еди; Уларниң шу ахирити мәңгүгә болатти;

Les ennemis du Seigneur lui ont menti, et il y aura temps pour eux dans l'éternité.

16 Саңа аш-буғдайниң әң есилини йегүзәр едим, Бәрһәқ, қорам таштин һәсәл аққузуп сени қандурар едим».

Et il les avait nourris de la fleur du froment, et les avait rassasiés du miel des rochers.