Зәбур 80

1 «Нилупәрләр» дегән аһаңда; бир гувалиқ; Асаф язған күй: — Қулақ салғайсән, и Исраилниң падичиси, Йүсүпни қой падисидәк беқип йетәклигүчи; И керублар оттурисида Олтарғучи, Нурланғайсән!

Au chef des chantres. Sur les lis lyriques. D’Asaph. Psaume. Prête l’oreille, berger d’Israël, Toi qui conduis Joseph comme un troupeau! Parais dans ta splendeur, Toi qui es assis sur les chérubins!

2 Әфраим, Бинямин, Манассәһләрниң алдида қудритиңни қозғиғайсән, Бизләрни қутқузғили кәлгәйсән!

Devant Éphraïm, Benjamin et Manassé, réveille ta force, Et viens à notre secours!

3 И Худа, бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!

O Dieu, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!

4 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Хәлқиңниң дуалириға болған ғәзивиң қачанғичә ялқунлап туриду?

Éternel, Dieu des armées! Jusques à quand t’irriteras-tu contre la prière de ton peuple?

5 Сән көз яшлирини уларға озуқ орнида қилдиң, Көз яшлирини қача-қачилап уларға ичкүздуң.

Tu les nourris d’un pain de larmes. Tu les abreuves de larmes à pleine mesure.

6 Бизни хошнилиримизға талашқа қойдуң; Дүшмәнлиримиз бизни мәсқирә қилишиду.

Tu fais de nous un objet de discorde pour nos voisins, Et nos ennemis se raillent de nous.

7 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!

Dieu des armées, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!

8 Сән Мисирдин бир түп үзүм көчитини елип кәлдиң; Ят әлләрни һайдиветип, орниға уни тиктиң.

Tu avais arraché de l’Égypte une vigne; Tu as chassé des nations, et tu l’as plantée.

9 Униң алдида йәрни кәң ачтиң; У чоңқур йилтиз тартип, пүтүн зиминға йейилди.

Tu as fait place devant elle: Elle a jeté des racines et rempli la terre;

10 Униң сайиси тағларни қаплиди; Ғоллири қудрәтлик кедир дәрәқлиридәк өсти;

Les montagnes étaient couvertes de son ombre, Et ses rameaux étaient comme des cèdres de Dieu;

11 У шахлирини деңизғичә, Пиләклирини [Әфрат] дәрияси бойлириғичә узартти.

Elle étendait ses branches jusqu’à la mer, Et ses rejetons jusqu’au fleuve.

12 Сән немишкә униң қашалирини бузуп, Мевисини өтүп кетиватқанларниң үзүп елишиға йол қойдуң?

Pourquoi as-tu rompu ses clôtures, En sorte que tous les passants la dépouillent?

13 Мана орманлиқтики явайи тоңғузлар уни йериватиду, Даладики һайванатлар униңдин озуқлиниду.

Le sanglier de la forêt la ronge, Et les bêtes des champs en font leur pâture.

14 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Сәндин өтүнимизки, Йенимизға қайтқайсән! Әрштин һалимизға нәзәр салғайсән, Келип бу үзүм телидин хәвәр алғайсән!

Dieu des armées, reviens donc! Regarde du haut des cieux, et vois! Considère cette vigne!

15 Йәни оң қолуң тиккән бу йилтиздин, Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән бу оғлуңдин хәвәр алғайсән!

Protège ce que ta droite a planté, Et le fils que tu t’es choisi!…

16 Мана у отта көйдүрүлди, Кесиветилди; Йүзүңдики тәнбиһий қаришиңни көрүп улар һалак болмақта;

Elle est brûlée par le feu, elle est coupée! Ils périssent devant ta face menaçante.

17 Қолуңни оң қолуңдики адәмгә, Йәни Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән Инсан оғлиға қондурғайсән;

Que ta main soit sur l’homme de ta droite, Sur le fils de l’homme que tu t’es choisi!

18 Шундақ қилғанда биз Сәндин һәргиз чекинмәймиз; Бизни йеңилиғайсән, шунда биз намиңни чақирип Саңа илтиҗа қилимиз.

Et nous ne nous éloignerons plus de toi. Fais-nous revivre, et nous invoquerons ton nom.

19 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!

Éternel, Dieu des armées, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!