Зәбур 8

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гиттиф»та орунлансун дәп, Давут язған күй: — И, Өз һәйвәңни асманлардинму жуқури тиклигән Пәрвәрдигар Рәббимиз, Пүткүл йәр йүзидә намиң шунчә шәрәпликтур!

Gittith rhotoeng dongah aka mawt ham David kah tingtoenglung Kaimih kah boeipa Yahweh tah, diklai pum ah na ming metlam a khuet tih, na mueithennah te vaan dongla na khueh mai.

2 Өз рәқиплириң түпәйлидин, Дүшмән вә қисасчиларниң ағзини етишкә, Бовақлар вә әмгүчиләрниң ағзидин күч тиклидиңсән.

Nang aka daengdaeh kongah, thunkha neh phuloh te kangkuen sak ham camoe neh cahni ka lamkah sarhi na cuen sak.

3 Мән бармақлириңниң ясиғини болған асманлириңға, Сән мәзмут бекиткән ай-юлтузларға қариғинимда,

Vaan kah na kutngo hla neh aisi boeih na khueh te ka hmuh vaengah,

4 Сән инсанни сеғинидикәнсән, Әнди адәм дегән немә еди? Сән униң йениға келип йоқлайдикәнсән, Инсан балиси қанчилик немә еди?

Balae tih hlanghing te na ngaidam tih, hlang capa te na hip?

5 Чүнки Сән униң орнини пәриштиләрниңкидин азғинә төвән бекиттиңсән, Сән униңға шан-шәрәп вә шөһрәтләрни таҗ қилип бәрдиң.

Tedae anih te Pathen lakah vel na toem sak phoeiah ni, anih te thangpomnah neh, rhuepomnah na khuem sak.

6 Уни қолуңниң ясиғанлирини идарә қилишқа тиклидиң; Сән барлиқ нәрсиләрни униң пути астиға қойғансән,

Na kutngo te anih na taemrhai sak tih, a kho hmuiah,

7 Җүмлидин барлиқ қой-калилар, Даладики барлиқ җаниварлар,

tu neh saelhung boeih khaw, kohong kah rhamsa khaw,

8 Асмандики учар-қанатлар, Деңиздики белиқлар, Деңизларниң йоллиридин өткүчиләрниң барлиғини пути астиға қойдуң.

vaan kah vaa neh tuitunli kongtlang kah aka kat tuitunli nga khaw boeih a khueh pah.

9 И Пәрвәрдигар Рәббимиз, пүткүл йәр йүзидә намиң немидегән шәрәплик-һә!

Aw BOEIPA, kaimih kah boeipa tah na ming khaw diklai pum ah khuet tangkik.