Зәбур 74
1 Асаф язған «Масқил»: — И Худа, Сән немишкә мәңгүгә бизни ташливәттиң? Немишкә ғәзивиңни түтүн чиқарғандәк Өз яйлиғиңдики қойлириңға чиқирисән?
| משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך |
2 Өзүң рәнә төләп азат қилған җамаитиңни, Йәни Өз мирасиң болушқа қедимдә уларға һәмҗәмәт болуп қутқузған қәбилини, Өзүң макан қилған Зион теғини ядиңға кәлтүргәйсән!
| זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו |
3 Қәдәмлириңни мошу мәңгүлүк хараплиқларға қаратқайсән, Дүшмәнләр муқәддәс җайиңда гумран қилған барлиқ нәрсиләргә [қариғайсән];
| הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש |
4 Рәқиплириң җамаәтгаһиңниң оттурисида һөр-пөр қилиду; Мөҗизатлар сақланған орунға улар өз туғлирини тикти.
| שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות |
5 Һәр бири өзлирини көрситишип, палта ойнитип орман кәскүчидәк,
| יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות |
6 Улар һазир [муқәддәс җайиңдики] нәқишләрни ала қоймай, палта-болқилар билән чеқивәтти;
| ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון |
7 Улар муқәддәс җайиңға от қойди; Өз намиңдики маканни булғап, йәр билән тәң қиливәтти.
| שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך |
8 Улар көңлидә: «Биз буларниң һәммисини йоқитайли» дәп, Тәңриниң зиминдики җамаәтгаһлириниң һәр бирини көйдүрүвәтти.
| אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ |
9 Бизгә әсләтмә болған мөҗизатларни һеч көрәлмәймиз; Пәйғәмбәрләрму кәлмәскә кәтти; Аримиздиму бу ишларниң қачанғичә болидиғанлиғини билидиған бириси йоқтур.
| אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה |
10 Қачанғичә, и Худа, рәқибиң Сени мәсқирә қилиду? Дүшмән намиңни мәңгүгә һақарәтләмду?
| עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח |
11 Сән қолуңни, йәни оң қолуңни немишкә тартивалисән? Қолуңни қойнуңдин елип, уларни йоқатқайсән!
| למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה |
12 Бирақ Худа қедимдин падишасим болуп кәлгән, Йәр йүзиниң оттурисида қутқузушларни елип барғучи Удур.
| ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ |
13 Сән деңиз сүйини күчүң билән бөлдуң, Сулардики әҗдиһаларниң башлирини ярдиң.
| אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים |
14 Деңиздики левиатанниң башлирини чеқип, Униң гөшини озуқ қилип чөлдики явайиларға бөлүп бәрдиң.
| אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים |
15 Йәрни йерип булақларни, ериқларни аққуздуң, Сән тохтимай еқиватқан дәрияларни қурутувәттиң.
| אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן |
16 Күн Сениң, түнму Сениңкидур; Ай билән қуяшни орунлаштурдуң.
| לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש |
17 Йәр йүзиниң чегаралирини бәлгүлидиң; Яз билән қишни — Сән шәкилләндүрдүң.
| אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם |
18 Шуни есиңдә тутқайсән, и Пәрвәрдигар: — Бир дүшмән Сени мәсқирә қилди, Һамақәт бир хәлиқ намиңни һақарәтлиди.
| זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך |
19 Пахтикиңни житқуч һайванларға тутуп бәрмигәйсән; Езилгән мөминлириңниң һаятини мәңгү унтумиғайсән.
| אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח |
20 Өз әһдәңгә қариғайсән, Чүнки зиминдики қараңғу булуң-пучқақлар зорлуқ-зумбулуқниң туралғулири билән толди.
| הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס |
21 Езилгүчиләрни номус билән яндурмиғайсән; Езилгәнләр, йоқсуллар намиңни мәдһийилигәй.
| אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך |
22 Орнуңдин турғин, и Худа, Өз дәвайиңни сориғайсән; Һамақәт кишиниң Өзүңни күн бойи мәсқирә қиливатқинини есиңдә тутқайсән.
| קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום |
23 Дүшмәнлириңниң чуқанлирини унтумиғайсән; Саңа қарши қозғалғанларниң давраңлири тохтимай көтирилмәктә.
| אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד |
