< Зәбур 73 >

1 Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים-- לברי לבב
2 Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
ואני--כמעט נטוי (נטיו) רגלי כאין שפכה (שפכו) אשרי
3 Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
כי-קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה
4 Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
כי אין חרצבות למותם ובריא אולם
5 Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
בעמל אנוש אינמו ועם-אדם לא ינגעו
6 Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
לכן ענקתמו גאוה יעטף-שית חמס למו
7 Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב
8 Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו
9 Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ
10 Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
לכן ישיב (ישוב) עמו הלם ומי מלא ימצו למו
11 «Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
ואמרו איכה ידע-אל ויש דעה בעליון
12 Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
הנה-אלה רשעים ושלוי עולם השגו-חיל
13 «Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
אך-ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי
14 Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
ואהי נגוע כל-היום ותוכחתי לבקרים
15 Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
אם-אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי
16 Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
ואחשבה לדעת זאת עמל היא (הוא) בעיני
17 Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
עד-אבוא אל-מקדשי-אל אבינה לאחריתם
18 Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות
19 Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן-בלהות
20 Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
כחלום מהקיץ-- אדני בעיר צלמם תבזה
21 Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן
22 Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
ואני-בער ולא אדע בהמות הייתי עמך
23 Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
ואני תמיד עמך אחזת ביד-ימיני
24 Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני
25 Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
מי-לי בשמים ועמך לא-חפצתי בארץ
26 Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
כלה שארי ולבבי צור-לבבי וחלקי--אלהים לעולם
27 Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
כי-הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל-זונה ממך
28 Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
ואני קרבת אלהים-- לי-טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל-מלאכותיך

< Зәбур 73 >