Зәбур 58

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Һалак қилмиғайсән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи: — И қудрәт егилири, силәр һәқиқәтән адаләтни сөзләватамсиләр? И инсан балилири, адил һөкүм чиқирамсиләр?

To the Chief Musician. "Do not Destroy." A precious Psalm, of David. Are ye, indeed, silent [when] righteousness, ye should speak? When, with equity, ye should judge, O ye sons of men?

2 Яқ, силәр көңлүңләрдә яманлиқ тәйярлайсиләр; Йәр йүзидә өз қолуңлар билән қилидиған зораванлиқни өлчәватисиләр.

Aye! ye all do work, perversity, —Throughout the land, your hands, weigh out, violence!

3 Рәзилләр анисиниң қосиғидила езип кетиду; Улар туғулупла йолдин адишип, ялған сөзләйду.

Lawless men have been estranged from birth, They have gone astray from their nativity, speaking falsehood;

4 Уларниң зәһири иланниң зәһиридур; Улар өз қулиқини пүтүк қилған гас кобра иландәк,

Their poison, is like unto the poison of a serpent, Like the deaf adder, that stoppeth his ear;

5 Мәйли иланчилар шунчә чирайлиқ сеһирлисиму, У нәй авазиға қәтъий қулақ салмайду.

That will not hearken to the voice of whisperers, Though the wise one try to bind him with spells.

6 И Худа, уларниң ағзидики чишлирини сундурувәткәйсән! Мошу яш ширларниң тоңкай чишлирини чеқивәткәйсән, и Пәрвәрдигар!

O God! break away their teeth in their mouth, The biters of the young lions, knock thou out, O Yahweh!

7 Улар еқип кәткән сулардәк өтүп кәткәй; Улар оқларни чәнләп атқанда, Оқлири учсиз болуп кәткәй!

Let such men flow away like waters that disperse themselves: He prepareth his arrow, Like [grass] let them be cut down:

8 Қулулә йол маңғанда изи йоқилип кәткәндәк, Улар йоқап кәтсун; Аялниң чүшүп кәткән һамилисидәк, Улар күн көрмисун!

Like a snail, which melteth away as it goeth, An untimely birth of a woman, which hath not seen the sun:

9 Қазан янтақларниң иссиғини сәзгичә, (Мәйли улар юмран пети, яки от туташқан болсун) У уларни тозутиветиду.

Before your kettles can perceive the [kindled] bramble, Be he green or be he withered, he shall be swept away.

10 Һәққаний адәм [Худаниң] интиқамини көргәндә хошал болиду; Өз излирини рәзилләрниң қенида жуйиду.

The righteous man will rejoice when he hath seen an avenging, His feet, will he bathe in the blood of the lawless one: —

11 Шуңа адәмләр: «Дәрвәқә, һәққанийлар үчүн инъам бардур; Дәрвәқә йәр йүзидә һөкүм жүргүзгүчи бир Худа бардур» — дәйду.

So that a son of earth may say—Surely there is fruit for the righteous man! Surely there are gods who judge in the earth!