< Зәбур 58 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Һалак қилмиғайсән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи: — И қудрәт егилири, силәр һәқиқәтән адаләтни сөзләватамсиләр? И инсан балилири, адил һөкүм чиқирамсиләр?
Kamo nga magmamando, matarong ba ang inyong gipamulong? Kamong mga tawhana naghukom ba kamo sa husto?
2 Яқ, силәр көңлүңләрдә яманлиқ тәйярлайсиләр; Йәр йүзидә өз қолуңлар билән қилидиған зораванлиқни өлчәватисиләр.
Wala, nagbuhat kamo ug daotan sa inyong kasingkasing; nagpakaylap kamo ug kasamok sa tibuok yuta pinaagi sa inyong mga kamot.
3 Рәзилләр анисиниң қосиғидила езип кетиду; Улар туғулупла йолдин адишип, ялған сөзләйду.
Ang daotan mahisalaag bisan pa nga anaa pa (sila) sa tagoangkan; mahisalaag (sila) gikan pa sa pagkahimugso, nagsulti ug mga bakak.
4 Уларниң зәһири иланниң зәһиридур; Улар өз қулиқини пүтүк қилған гас кобра иландәк,
Ang ilang mga lala sama sa lala sa mga bitin; sama (sila) sa usa ka bungol nga bitin nga gisampongan ang iyang mga igdulungog,
5 Мәйли иланчилар шунчә чирайлиқ сеһирлисиму, У нәй авазиға қәтъий қулақ салмайду.
nga wala naghatag ug pagtagad sa mga magdadani, bisan unsa pa (sila) kahanas.
6 И Худа, уларниң ағзидики чишлирини сундурувәткәйсән! Мошу яш ширларниң тоңкай чишлирини чеқивәткәйсән, и Пәрвәрдигар!
Luboa ang ilang mga ngipon sa ilang mga baba, O Dios; luboa ang lig-on nga mga ngipon sa batan-on nga mga liyon, Yahweh.
7 Улар еқип кәткән сулардәк өтүп кәткәй; Улар оқларни чәнләп атқанда, Оқлири учсиз болуп кәткәй!
Pasagdi (sila) nga matunaw sama sa tubig nga motuhop; sa dihang ipunting nila ang ilang mga pana, pasagdi nga daw kini walay talinis.
8 Қулулә йол маңғанда изи йоқилип кәткәндәк, Улар йоқап кәтсун; Аялниң чүшүп кәткән һамилисидәк, Улар күн көрмисун!
Pasagdi (sila) nga mahisama sa kuhol nga matunaw ug mahanaw, sama sa usa ka bata nga gihimugso sa usa ka babaye nga dili pa panahon ug dili na gayod makakita sa kahayag sa adlaw.
9 Қазан янтақларниң иссиғини сәзгичә, (Мәйли улар юмран пети, яки от туташқан болсун) У уларни тозутиветиду.
Sa dili pa mabati sa imong kolon ang makapaso nga kainit sa tunok, paliron niya (sila) sa usa ka kusog nga hangin, ang lunhaw nga tunok ug ang nasunog nga tunok usab.
10 Һәққаний адәм [Худаниң] интиқамини көргәндә хошал болиду; Өз излирини рәзилләрниң қенида жуйиду.
Magmaya ang mga matarong sa dihang makita nila ang panimalos sa Dios; pagahugasan niya ang iyang mga tiil sa dugo sa mga daotan,
11 Шуңа адәмләр: «Дәрвәқә, һәққанийлар үчүн инъам бардур; Дәрвәқә йәр йүзидә һөкүм жүргүзгүчи бир Худа бардур» — дәйду.
aron nga ang mga tawo moingon, “sa pagkatinuod, adunay ganti ang mga tawo nga matarong; sa pagkatinuod adunay Dios nga maghukom sa kalibotan.”

< Зәбур 58 >