Зәбур 54

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, Давут язған «Масқил» (Зиф шәһиридикиләр Саул падишаниң йениға берип: «Давут бизниң мошу жутимизға мөкүвалған, сили билмәмдила?» дәп айғақчилиқ қилғандин кейин йезилған): И Худа, Өз намиң билән мени қутқузғайсән; Зор қудритиң билән дәвайимни сориғайсән.

Rhotoeng neh aka mawt ham, “Ziphim loh Saul taengla cet tih kaimih taengah David a thuh moenih, a ti nah vaengkah, David hlohlai Aw Pathen na ming neh kai n'khang lamtah, na thayung thamal neh kai n'tang sak.

2 И Худа, дуайимни аңлиғайсән; Ағзимдики сөзләргә қулақ салғайсән.

Aw Pathen, ka thangthuinah he ya lamtah, ka ka lamkah ol he hnatun lah.

3 Чүнки ят адәмләр маңа һуҗум қилишқа орнидин турди; Зомигәрләр мениң җенимни овлимақта; Улар Худани нәзиригә һеч илмайду. (Селаһ)

Hlanglak rhoek kai taengah tlai uh tih, hlanghaeng neh a hmai kah Pathen te, a nawt na uh kolla ka hinglu a mae uh. (Selah)

4 Қара, Худа маңа ярдәм қилғучидур; Рәб җенимни йөләйдиғанлар арисидидур. (Селаһ)

Kai he Pathen loh m'bom tih, ka hinglu aka talong rhoek taengah ka Boeipa om ke.

5 У дүшмәнлиримниң яманлиғини өзигә қайтуриду; [И Худа], Өз һәқиқитиң билән уларни үзүп ташлиғайсән.

Ka lungawn rhoek soah a thae neh thuung rhoe thuung lamtah, na oltak neh amih te biit lah.

6 Мән Саңа халис қурбанлиқлар сунимән; Намиңни мәдһийәләймән, и Пәрвәрдигар; Шундақ қилиш әладур.

Na taengah kothoh te, kan nawn saeh lamtah na then dongah BOEIPA nang ming te ka uem eh.

7 Чүнки У мени барлиқ бала-қазалардин қутқузди; Дүшмәнлиримниң мәғлубийитини өз көзум билән көрдүм.

Citcai cungkuem lamkah kai n'huul tih, ka thunkha rhoek te ka mik loh a sawt.