< Зәбур 53 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Махалат аһаңида Давут язған «Масқил»: Ахмақ киши көңлидә: «Һеч бир Худа йоқ» — дәйду. Улар чириклишип, Нәпрәтлик қәбиһ ишларни қилишти; Уларниң ичидә меһриванлиқ қилғучи йоқтур.
למנצח על-מחלת משכיל לדוד ב אמר נבל בלבו אין אלהים השחיתו והתעיבו עול-- אין עשה-טוב
2 Худа әрштә туруп, инсан балилирини күзитип: «Бу инсанларниң арисида, инсапни чүшинидиған бирәрси бармиду? Худани издәйдиғанлар бармиду?
אלהים-- משמים השקיף על-בני-אדם לראות היש משכיל-- דרש את-אלהים
3 Һәммә адәм йолдин чиқти, Һәммә адәм чириклишип кәтти, Меһриванлиқ қилғучи йоқтур, һәтта бириму.
כלו סג יחדו נאלחו אין עשה-טוב אין גם-אחד
4 Нанни йегәндәк Мениң хәлқимни жутувалған, Қәбиһлик қилғучиларниң билими йоқмиду?» — дәйду. Улар Пәрвәрдигарға һеч бир илтиҗа қилмайду.
הלא ידעו פעלי-און אכלי עמי אכלו לחם אלהים לא קראו
5 Қорққидәк һеч иш болмисиму, Мана уларни ғайәт зор қорқунуч басти; Чүнки Худа сени қоршавға алғанларниң устиханлирини парчилап чечивәтти; Сән уларни хиҗиллиққа қойдуң; Чүнки Худа уларни нәзиридин сақит қилди.
שם פחדו פחד-- לא-היה-פחד כי-אלהים--פזר עצמות חנך הבשתה כי-אלהים מאסם
6 Аһ, Исраилниң ниҗатлиғи Зиондин чиқип кәлгән болса еди! Худа Өз хәлқини асаритидин чиқирип, азатлиққа ериштүргән чағда, Яқуп шатлиниду, Исраил хошал болиду!
מי יתן מציון ישעות ישראל בשוב אלהים שבות עמו יגל יעקב ישמח ישראל

< Зәбур 53 >