Зәбур 38
1 Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
A Psalm of David, 'To cause to remember.' Jehovah, in Thy wrath reprove me not, Nor in Thy fury chastise me.
2 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
For Thine arrows have come down on me, And Thou lettest down upon me Thy hand.
3 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
Soundness is not in my flesh, Because of Thine indignation, Peace is not in my bones because of my sin.
4 Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
For mine iniquities have passed over my head, As a heavy burden — too heavy for me.
5 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
Stunk — become corrupt have my wounds, Because of my folly.
6 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
I have been bent down, I have been bowed down — unto excess, All the day I have gone mourning.
7 Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
For my flanks have been full of drought, And soundness is not in my flesh.
8 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
I have been feeble and smitten — unto excess, I have roared from disquietude of heart.
9 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
Lord, before Thee [is] all my desire, And my sighing from Thee hath not been hid.
10 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
My heart [is] panting, my power hath forsaken me, And the light of mine eyes, Even they are not with me.
11 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
My lovers and my friends over-against my plague stand. And my neighbours afar off have stood.
12 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
And those seeking my soul lay a snare, And those seeking my evil Have spoken mischievous things, And they do deceits meditate all the day.
13 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
And I, as deaf, hear not. And as a dumb one who openeth not his mouth.
14 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
Yea, I am as a man who heareth not, And in his mouth are no reproofs.
15 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
Because for Thee, O Jehovah, I have waited, Thou dost answer, O Lord my God.
16 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
When I said, 'Lest they rejoice over me, In the slipping of my foot against me they magnified themselves.
17 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
For I am ready to halt, And my pain [is] before me continually.
18 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
For mine iniquity I declare, I am sorry for my sin.
19 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
And mine enemies [are] lively, They have been strong, and those hating me without cause, Have been multiplied.
20 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
And those paying evil for good accuse me, Because of my pursuing good.
21 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
Do not forsake me, O Jehovah, My God, be not far from me,
22 И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
Haste to help me, O Lord, my salvation!
