Зәбур 38
1 Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
A Psalme of Dauid for remembrance. O Lord, rebuke mee not in thine anger, neither chastise me in thy wrath.
2 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
For thine arrowes haue light vpon me, and thine hand lyeth vpon me.
3 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
There is nothing sound in my flesh, because of thine anger: neither is there rest in my bones because of my sinne.
4 Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
For mine iniquities are gone ouer mine head, and as a weightie burden they are too heauie for me.
5 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
My woundes are putrified, and corrupt because of my foolishnes.
6 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
I am bowed, and crooked very sore: I goe mourning all the day.
7 Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
For my reines are full of burning, and there is nothing sound in my flesh.
8 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
I am weakened and sore broken: I roare for the very griefe of mine heart.
9 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
Lord, I powre my whole desire before thee, and my sighing is not hid from thee.
10 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
Mine heart panteth: my strength faileth me, and the light of mine eyes, euen they are not mine owne.
11 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
My louers and my friends stand aside from my plague, and my kinsmen stand a farre off.
12 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
They also, that seeke after my life, laye snares, and they that go about to do me euil, talke wicked things and imagine deceite continually.
13 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
But I as a deafe man heard not, and am as a dumme man, which openeth not his mouth.
14 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
Thus am I as a man, that heareth not, and in whose mouth are no reproofes.
15 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
For on thee, O Lord, do I waite: thou wilt heare me, my Lord, my God.
16 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
For I said, Heare me, least they reioyce ouer me: for when my foote slippeth, they extol themselues against me.
17 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
Surely I am ready to halte, and my sorow is euer before me.
18 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
When I declare my paine, and am sory for my sinne,
19 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
Then mine enemies are aliue and are mightie, and they that hate me wrongfully are many.
20 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
They also, that rewarde euill for good, are mine aduersaries, because I follow goodnesse.
21 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
Forsake me not, O Lord: be not thou farre from me, my God.
22 И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
Haste thee to helpe mee, O my Lord, my saluation.
