Зәбур 34

1 Давут язған күй: — (Давут Абимәләк [падишаниң] алдида жүрүш-турушини башқичә қиливалғанда, [Абимәләк] уни һайдивәткән вақитта язған) Мән һәр қандақ вақитларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән; Уни мәдһийиләш ағзимдин чүшмәйду.

ダビデがアビメレクの前で狂ったさまをよそおい、追われて出ていったときの歌 わたしは常に主をほめまつる。そのさんびはわたしの口に絶えない。

2 Қәлбим Пәрвәрдигарни иптихарлинип мәдһийәләйду, Мөминләр буни аңлап шатлиқта болиду.

わが魂は主によって誇る。苦しむ者はこれを聞いて喜ぶであろう。

3 Мән билән биллә Пәрвәрдигарни улуқлаңлар, Бирликтә Униң намиға мәдһийиләр яңритайли.

わたしと共に主をあがめよ、われらは共にみ名をほめたたえよう。

4 Пәрвәрдигарни издидим, У мениң дуайимни иҗабәт қилди, Мени басқан барлиқ вәһимә-қорқунучлиримдин қутқузди.

わたしが主に求めたとき、主はわたしに答え、すべての恐れからわたしを助け出された。

5 [Мөминләр] Униңға тәлмүрүп нурланди; Йүзлири йәргә қаритилмиди.

主を仰ぎ見て、光を得よ、そうすれば、あなたがたは、恥じて顔を赤くすることはない。

6 [Мән] пеқир-бечарә [Униңға] нида қилди, Пәрвәрдигар аңлап, мени һәммә аваричиликләрдин қутқузди.

この苦しむ者が呼ばわったとき、主は聞いて、すべての悩みから救い出された。

7 Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Униңдин әйминидиғанларни қоғдап әтрапиға чедирини тикиду, Уларни қутқузиду.

主の使は主を恐れる者のまわりに陣をしいて彼らを助けられる。

8 Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини тетип, билгин, Униңға ишинип таянған адәм немидегән бәхитликтур!

主の恵みふかきことを味わい知れ、主に寄り頼む人はさいわいである。

9 И Униң муқәддәс бәндилири, Пәрвәрдигардин әйминиңлар! Чүнки Униңдин әйминидиғанларниң һеч нәрсиси кам болмас.

主の聖徒よ、主を恐れよ、主を恐れる者には乏しいことがないからである。

10 Күчлүк асланлар озуқсиз қелип ач қалсиму, Амма Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң һеч бир яхши нәрсиси кам болмас.

若きししは乏しくなって飢えることがある。しかし主を求める者は良き物に欠けることはない。

11 Келиңлар балилирим, маңа қулақ селиңлар; Мән силәргә Пәрвәрдигардин әйминишни үгитип қояй.

子らよ、来てわたしに聞け、わたしは主を恐るべきことをあなたがたに教えよう。

12 Һаятни әтиварлайдиған киши ким? Кимниң узун вә яхши күнләрни көргүси бар?

さいわいを見ようとして、いのちを慕い、ながらえることを好む人はだれか。

13 Ундақта тилиңни яманлиқтин тартип жүр, Ләвлириң мәккарлиқтин нери болсун;

あなたの舌をおさえて悪を言わせず、あなたのくちびるをおさえて偽りを言わすな。

14 Яманлиқтин айрилип жирақ болуп, гөзәл әмәлләрни қилип жүр; Аман-хатирҗәмликни издәп, уни қоғлап жүр.

悪を離れて善をおこない、やわらぎを求めて、これを努めよ。

15 Пәрвәрдигарниң көзи һәққанийларниң үстидә туриду, Униң қулиқи уларниң илтиҗалириға очуқ туриду;

主の目は正しい人をかえりみ、その耳は彼らの叫びに傾く。

16 Пәрвәрдигарниң чирайи рәзиллик қилғучиларға қарши чиқар, Уларниң һәр қандақ нам-хатирилирини йәр йүзидин елип ташлар;

主のみ顔は悪を行う者にむかい、その記憶を地から断ち滅ぼされる。

17 Һәққанийлар илтиҗа қилиду, Пәрвәрдигар аңлайду, уларни барлиқ азап-мушәққәтлиридин қутқузиду;

正しい者が助けを叫び求めるとき、主は聞いて、彼らをそのすべての悩みから助け出される。

18 Пәрвәрдигар көңли сунуқларға йеқиндур, Роһи езилгәнләрни қутқузиду.

主は心の砕けた者に近く、たましいの悔いくずおれた者を救われる。

19 Һәққанийлар дуч кәлгән аваричиликләр көптур; Бирақ Пәрвәрдигар уларни буларниң һәммисидин қутқузиду.

正しい者には災が多い。しかし、主はすべてその中から彼を助け出される。

20 [У һәққанийниң] сүйәклирини сақ қалдуриду, Улардин бирисиму сунуп кәтмәйду.

主は彼の骨をことごとく守られる。その一つだに折られることはない。

21 Яманлиқниң өзи рәзилләрни өлтүриду; Һәққанийларға нәпрәтлинидиғанлар гунада қалиду.

悪は悪しき者を殺す。正しい者を憎む者は罪に定められる。

22 Пәрвәрдигар Өз қуллириниң җанлирини бәдәл төләп һөрлүккә чиқириду; Униңға таянғанлардин һеч кимгә гуна бекитилмәйду.

主はそのしもべらの命をあがなわれる。主に寄り頼む者はひとりだに罪に定められることはない。