< Зәбур 33 >

1 Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигар үчүн тәнтәнә қилиңлар! Мәдһийиләш дуруслар үчүн гөзәл иштур.
Synger med Fryd, I retfærdige, i Herren! Lovsang sømmer sig for de oprigtige.
2 Раваб билән Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар; Онтарға тәңкәш болуп, униңға күйләрни ейтиңлар.
Takker Herren med Harpe; og leger for ham paa Psaltre med ti Strenge.
3 Униңға атап йеңи бир мунаҗат-нахшини ейтиңлар; Маһирлиқ билән челип, авазиңларни жуқури яңритиңлар.
Synger ham en ny Sang, leger lifligt paa Strengeleg med Frydeklang.
4 Чүнки Пәрвәрдигарниң сөзи бәрһәқтур; Униң барлиқ ишлири вәдилиригә садақәтликтур.
Thi Herrens Ord er ret, og al hans Gerning er trofast.
5 У һәққанийәт һәм адаләтни яхши көргүчидур; Йәр-зимин Пәрвәрдигарниң меһриванлиғи билән толғандур.
Han elsker Retfærdighed og Dom; Jorden er fuld af Herrens Miskundhed.
6 Пәрвәрдигарниң сөзи билән асманлар яритилған, Униң ағзидики нәпәс билән уларниң барлиқ қошунлиримуяритилғандур;
Himlene ere gjorte ved Herrens Ord og al deres Hær ved hans Munds Aande.
7 У деңиздики суларни бир йәргә жиғип догилайду; У океанларни амбарлар ичидә сақлап туриду;
Han holder Vandet sammen i Havet som en Dynge; han lægger de dybe Vande i Forraadskamre.
8 Пүткүл йәр йүзидикиләр Пәрвәрдигардин әймәнсун; Дуниядики пүтүн җан егилири Униңдин қорқуп, һөрмәтлисун;
Al Jorden frygte Herren! alle Verdens Indbyggere bæve for ham!
9 Чүнки Униң бир сөзи биләнла иш пүттүрүлгән еди; Униң бир әмри биләнла дегәнлири бәрпа қилинған еди.
Thi han talte, og det skete; han bød, saa stod det der.
10 Пәрвәрдигар әлләрниң планини тосиветиду; У қовмларниң хияллирини бекар қиливетиду.
Herren gjorde Hedningernes Raad til intet, han forstyrrede Folkenes Tanker.
11 Пәрвәрдигарниң несиһәти мәңгүгә туриду; Қәлбидики ойлири дәвирдин-дәвиргә ишқа ашурулиду.
Herrens Raad bestaar evindelig, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.
12 «Пәрвәрдигар бизниң Худайимиздур» дәйдиған қовм бәхитликтур! Йәни Өз мираси болушқа таллиған хәлиқ бәхитликтур!
Saligt er det Folk, hvis Gud Herren er, det Folk, som han udvalgte sig til Arv.
13 Пәрвәрдигар әрштин йәргә нәзәр салиду, У пүткүл инсанларни көрүп туриду.
Herren skuede ud fra Himmelen, han saa alle Menneskens Børn.
14 Туралғусидин йәр йүзидикиләрниң һәммисигә қарайду;
Han saa ned fra sit Højsæde til alle Jordens Indbyggere.
15 У уларниң һәр бириниң қәлблирини Ясиғучидур; Уларниң барлиқ ишлирини дәңсәп чиққучидур.
Han er den, som danner deres Hjerter til Hobe, som agter paa alle deres Gerninger.
16 Падиша болса қошунлириниң көплүги билән ғалип болалмайду; Палван өзиниң зор күчи билән өзини қутқузалмайду;
En Konge frelses ikke ved stor Magt, en vældig fries ikke ved stor Kraft.
17 Толпарға тайинип хәвп-хәтәрдин қутқузулуш беһудиликтур, У зор күчи билән һеч кимни қутқузалмайду;
Hesten slaar fejl til Frelse og kan ikke redde ved sin store Styrke.
18 Мана, уларниң җенини өлүмдин қутқузуш үчүн, Қәһәтчиликтә уларни һаят сақлаш үчүн, Пәрвәрдигарниң көзи Өзидин әйминидиғанларниң үстидә туриду, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларниң үстидә туриду.
Se, Herrens Øje er til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed,
for at fri deres Sjæl fra Død og holde dem i Live i Hungersnøden.
20 Бизниң җенимиз Пәрвәрдигарға тәлмүриду; Бизниң ярдәмчимиз, Бизниң қалқинимиз У болиду.
Vor Sjæl bier efter Herren, han er vor Hjælp og vort Skjold.
21 Шуңа Униң билән қәлбимиз шатлинип кетиду; Чүнки Униң муқәддәс намиға тайинип ишәндуқ.
Thi i ham glædes vort Hjerte; thi vi forlade os paa hans hellige Navn.
22 И Пәрвәрдигар, биз Саңила үмүт бағлиғинимиздәк, Сениң өзгәрмәс муһәббитиңму үстимиздә болғай!
Herre! din Miskundhed være over os, ligesom vi haabe paa dig!

< Зәбур 33 >