Зәбур 29
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға бәргәйсиләр, и Қудрәтлик Болғучиниң пәрзәнтлири, Пәрвәрдигарға шану-шәвкәт, күч бәргәйсиләр!
Giver Herren, I Guds Børn! giver Herren Ære og Styrke.
2 Пәрвәрдигарға Өз намиға лайиқ шану-шәвкәт бәргәйсиләр; Пәрвәрдигарға пак-муқәддәсликниң гөзәллигидә сәҗдә қилиңлар!
Giver Herren hans Navns Ære, tilbeder for Herren i hellig Prydelse.
3 Пәрвәрдигарниң садаси чоңқур сулар үстидә һөкүм сүриду; Шан-шәрәп егиси болған Тәңри гүлдүрмамиларни яңритиду; Пәрвәрдигар бүйүк деңизлар үстидә һөкүм сүриду.
Herrens Røst er over Vandene; Ærens Gud tordner; Herren er over de store Vande.
4 Пәрвәрдигарниң садаси күчлүктур; Пәрвәрдигарниң садаси һәйвәткә толғандур;
Herrens Røst er med Kraft; Herrens Røst er med Herlighed.
5 Пәрвәрдигарниң садаси кедир дәрәқлирини сундуриветиду; Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Ливандики кедирларни сундуриветиду.
Herrens Røst sønderbryder Cedre, og Herren har sønderbrudt Libanons Cedre.
6 У уларни мозай ойнақлаватқандәк ойнақлитиду; Явайи калиниң балиси ойнақлаватқандәк, У Ливан вә Сирион теғини ойнақлитиду.
Og han gør, at de springe som en Kalv, Libanon og Sirjon som en ung Enhjørning.
7 Пәрвәрдигарниң садаси чақмақларниң ялқунлирини шахлитиветиду;
Herrens Røst slaar ned med Ildsluer.
8 Пәрвәрдигарниң садаси чөл-җәзирини зил-зилигә салиду; Пәрвәрдигар Қәдәштики чөл-җәзирини зил-зилигә салиду;
Herrens Røst gør, at Ørken bæver; Herren gør, at Kades's Ørk bæver.
9 Пәрвәрдигарниң садаси дуб дәрәқлирини һәрян толғитиду, Орманлиқларни ялаңачлайду; Униң муқәддәс ибадәтханисида болған һәммиси «шану-шәвкәт!» дәп тәнтәнә қилиду.
Herrens Røst bringer Hinder til at føde og blotter Skovene; men i hans Tempel siger enhver: „Ære!‟
10 Пәрвәрдигар топан үстигә һөкүмранлиқ қилип олтириду; Бәрһәқ, Пәрвәрдигар мәңгүгә падиша болуп һөкүм сүрүп олтириду.
Herren har siddet ved Syndfloden, og Herren sidder, en Konge evindelig.
11 Пәрвәрдигар Өз хәлқигә қудрәтни бәхш етиду; Өз хәлқини аман-хатирҗәмлик билән бәрикәтләйду.
Herren skal give sit Folk Kraft; Herren skal velsigne sit Folk i Freden.
