< Зәбур 28 >

1 Давут язған күй: — И Пәрвәрдигар, Саңа нида қилимән; И мениң Қорам Тешим, маңа сүкүт қилмиғайсән; Чүнки Сән җим-җит турувалисаң, Мән чоңқур һаңға чүшидиғанларға охшашла болимән.
Доамне, кэтре Тине стриг. Стынка мя! Ну рэмыне сурд ла гласул меу, ка ну кумва, дакэ Те вей депэрта фэрэ сэ-мь рэспунзь, сэ ажунг ка чей че се кобоарэ ын гроапэ!
2 Саңа пәряд көтәргинимдә, Сениң муқәддәс каламханаңға қолумни көтәргинимдә, Мениң илтиҗалиримниң садасини аңлиғайсән!
Аскултэ гласул ругэчунилор меле, кынд стриг кэтре Тине ши кынд ымь ридик мыниле спре Локашул Тэу чел Сфынт!
3 Мени рәзилләр вә қәбиһлик қилғучилар билән биллә ташливәтмигәйсән; Улар ағзида йеқинлири билән достанә сөзләшсиму, Көңлидә өчмәнлик бардур.
Ну мэ луа де пе пэмынт ымпреунэ ку чей рэй ши ку оамений нелеӂюиць, каре ворбеск де паче апроапелуй лор ши, кынд коло, ау рэутате ын инимэ!
4 Уларниң қилмишлириға қарап, Ишлириниң яманлиғиға қарап иш тутқайсән; Қолиниң қилғанлири бойичә өзлиригә яндурғайсән; Тегишлик җазани өзлиригә қайтурғайсән.
Рэсплэтеште-ле дупэ лукрэриле лор ши дупэ рэутатя фаптелор лор, рэсплэтеште-ле дупэ лукраря мынилор лор! Дэ-ле плата каре ли се кувине!
5 Чүнки улар нә Пәрвәрдигарниң қилғанлирини, Нә қоллириниң ишлигәнлирини һеч нәзиригә алмайду, [Пәрвәрдигар] уларни ғулитип, қайтидин баш көтәргүзмәйду.
Кэч ей ну яу аминте ла лукрэриле Домнулуй, ла лукраря мынилор Луй. Сэ-й добоаре ши сэ ну-й май скоале!
6 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун; Чүнки У мениң илтиҗалиримниң садасини аңлиған.
Бинекувынтат сэ фие Домнул, кэч аскултэ гласул ругэчунилор меле!
7 Пәрвәрдигар мениң күчүм, мениң қалқинимдур; Мениң көңлүм униңға ишәнди, Шуниң билән ярдәм таптим; Шуңа көңлүм зор шатлиниду, Өз күйүм билән мән Уни мәдһийиләймән.
Домнул есте тэрия мя ши скутул меу; ын Ел ми се ынкреде инима ши сунт ажутат. Де ачея ымь есте плинэ де веселие инима ши-Л лауд прин кынтэриле меле.
8 Пәрвәрдигар Өз [хәлқиниң] күчидур, Шундақла мәсиһ қилғиниға қутқузғучи қорғандур.
Домнул есте тэрия попорулуй Сэу, Ел есте Стынка избэвитоаре а унсулуй Сэу.
9 Өз хәлқиңни қутқузғайсән, Мирасиңни бәрикәтлик қилғайсән; Уларни падичидәк беқип озуқландурғайсән, Мәңгүгә уларни көтирип жүргәйсән.
Мынтуеште, Доамне, попорул Тэу ши бинекувынтязэ моштениря Та! Фий пэсторул ши сприжиниторул лор ын вечь!

< Зәбур 28 >