Зәбур 25

1 Давут язған күй. Пәрвәрдигар, җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;

Af David. HERRE, jeg løfter min Sjæl til dig,

2 Саңа тайинимән, и Худайим; Мени йәргә қаритип хиҗаләттә қалдурмиғайсән; Вә яки дүшмәнлиримни үстүмдин ғалип қилип шатландурмиғайсән;

min Gud, jeg stoler paa dig, lad mig ikke beskæmmes, lad ej mine Fjender fryde sig over mig.

3 Бәрһәқ, Сени күткүчиләрдин һеч қайсиси шәрмәндә болмас; Бирақ һеч бир сәвәпсиз хаинлиқ қилғучилар шәрмәндә болиду.

Nej, ingen som bier paa dig, skal beskæmmes; beskæmmes skal de, som er troløse uden Grund.

4 Мени Сениң излириңни билидиған қилғайсән, и Пәрвәрдигар; Йоллириңни маңа үгитип қойғайсән.

Lad mig kende dine Veje, HERRE, lær mig dine Stier.

5 Мени һәқиқитиңдә маңдуруп, маңа үгәткәйсән; Чүнки өзүң мениң ниҗатлиғим болған Худайимдурсән; Мән күн бойи Саңа қарап тәлмүримән;

Led mig paa din Sandheds Vej og lær mig, thi du er min Frelses Gud; jeg bier bestandig paa dig.

6 Өз рәһимдиллиқлириңни, өзгәрмәс меһирлириңни ядиңға кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар! Чүнки улар әзәлдин тартип бар болуп кәлгәндур;

HERRE, kom din Barmhjertighed i Hu og din Naade, den er jo fra Evighed af.

7 Мениң яшлиғимдики гуналиримни, Шундақла итаәтсизликлиримни есиңгә кәлтүрмигәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң, меһриванлиғиң билән, мени есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар;

Mine Ungdomssynder og Overtrædelser komme du ikke i Hu, men efter din Miskundhed kom mig i Hu, for din Godheds Skyld, o HERRE!

8 Пәрвәрдигар меһриван вә дурустур; Шуңа У гунакарларни дурус йолға салиду.

God og oprigtig er HERREN, derfor viser han Syndere Vejen.

9 Мөминләрни яхши-яманни пәриқ етишкә У йетәкләйду; Мөминләргә Өз йолини үгитиду.

Han vejleder ydmyge i det, som er ret, og lærer de ydmyge sin Vej.

10 Униң әһдиси вә һөкүм-гувалирини тутқанларниң һәммисигә нисбәтән, Пәрвәрдигарниң барлиқ йоллири өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәттур.

Alle HERRENS Stier er Miskundhed og Trofasthed for dem, der holder hans Pagt og hans Vidnesbyrd.

11 Өз намиң үчүн, и Пәрвәрдигар, Қәбиһлигим интайин еғир болсиму, Сән уни кәчүривәткәнсән.

For dit Navns Skyld, HERRE, tilgive du min Brøde, thi den er stor.

12 Кимки Пәрвәрдигардин әймәнсә, Худа Өзи таллиған йолда униңға [һәқиқәтни] үгитиду;

Om nogen frygter HERREN, ham viser han den Vej, han skal vælge;

13 Униң җени азатә-яхшилиқта яшайду, Униң нәсли йәр йүзигә мирас болиду.

selv skal han leve i Lykke og hans Sæd faa Landet i Eje.

14 Пәрвәрдигар Өзидин әйминидиғанлар билән сирдаштур; У уларға Өз әһдисини көрситип бериду.

Fortroligt Samfund har HERREN med dem, der frygter ham, og han kundgør dem sin Pagt.

15 Мениң көзлирим һемишә Пәрвәрдигарға тикилип қарайду; Чүнки У путлиримни тордин чиқириветиду.

Mit Øje er stadig vendt imod HERREN, thi han frier mine Fødder af Snaren.

16 Маңа қарап меһри-шәпқәт көрсәткәйсән; Чүнки мән ғерибанә, дәрдмәндурмән.

Vend dig til mig og vær mig naadig, thi jeg er ene og arm.

17 Көңлүмниң азарлири көпийип кәтти; Мени басқан қисмақлардин чиқарғайсән.

Let mit Hjertes Trængsler og før mig ud af min Nød.

18 Дәрдлиримни, азаплиримни нәзириңгә алғин, Барлиқ гуналиримни кәчүргәйсән!

Se hen til min Nød og min Kvide og tilgiv alle mine Synder.

19 Мениң дүшмәнлиримни нәзириңгә алғин, Чүнки улар көптур; Улар маңа чоңқур өчмәнлик билән нәпрәтлиниду.

Se hen til mine Fjender, thi de er mange og hader mig med Had uden Grund.

20 Җенимни сақлиғайсән, мени қутқузғайсән; Мени шәрмәндиликтә қалдурмиғайсән; Чүнки мән Сени башпанаһим қилдим.

Vogt min Sjæl og frels mig, jeg lider paa dig, lad mig ikke beskæmmes.

21 Көңүл саплиғи вә дуруслуқ мени қоғдиғай; Чүнки мән Саңа үмүт бағлап күтүватимән.

Lad Uskyld og Retsind vogte mig, thi jeg bier paa dig, HERRE.

22 И Худа, Исраилни барлиқ күлпәтлиридин қутқузуп һөрлүккә чиқарғайсән!

Forløs, o Gud, Israel af alle dets Trængsler!