Зәбур 21

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Падиша қудритиңдин шатлиниду, и Пәрвәрдигар; Ғәлибә-ниҗатлиғиңдин у нәқәдәр хурсән болиду!

Unto the end. A psalm for David. In thy strength, O Lord, the king shall joy; and in thy salvation he shall rejoice exceedingly.

2 Сән униң көңүл тилигини униңға ата қилдиң, Ләвлириниң тәливини рәт қилған әмәссән. (Селаһ)

Thou hast given him his heart’s desire: and hast not withholden from him the will of his lips.

3 Чүнки Сән есил бәрикәтләр билән уни қарши алдиң; Униң бешиға сап алтун таҗ кийдүрдүң.

For thou hast prevented him with blessings of sweetness: thou hast set on his head a crown of precious stones.

4 У Сәндин өмүр тилисә, Сән униңға бәрдиң, Йәни узун күнләрни, таки әбәдил-әбәткичә бәрдиң.

He asked life of thee: and thou hast given him length of days for ever and ever.

5 У Сениң бәргән ғәлибә-ниҗатлиғиңдин зор шәрәп қучти; Сән униңға иззәт-һәйвәт һәм шану-шәвкәт қондурдуң.

His glory is great in thy salvation: glory and great beauty shalt thou lay upon him.

6 Сән униң өзини мәңгүлүк бәрикәтләр қилдиң; Дидариңниң шатлиғи билән уни зор хурсән қилдиң;

For thou shalt give him to be a blessing for ever and ever: thou shalt make him joyful in gladness with thy countenance.

7 Чүнки падиша Пәрвәрдигарға тайиниду; Һәммидин Алий Болғучиниң өзгәрмәс муһәббити билән у һеч тәврәнмәйду.

For the king hopeth in the Lord: and through the mercy of the most High he shall not be moved.

8 Сениң қолуң барлиқ дүшмәнлириңни тепип, ашкарә қилиду; Оң қолуң Саңа өчмәнлик қилғанларни тепип ашкарә қилиду;

Let thy hand be found by all thy enemies: let thy right hand find out all them that hate thee.

9 Сениң дидариң көрүнгән күндә, уларни ялқунлуқ хумданға салғандәк көйдүрисән; Пәрвәрдигар дәрғәзәп билән уларни жутуветиду; От уларни көйдүрүп түгитиду.

Thou shalt make them as an oven of fire, in the time of thy anger: the Lord shall trouble them in his wrath, and fire shall devour them.

10 Уларниң тухумини җаһандин, Нәсиллирини кишилик дуниядин қуритисән;

Their fruit shalt thou destroy from the earth: and their seed from among the children of men.

11 Чүнки улар Саңа яманлиқ қилишқа урунди; Улар рәзил бир нәйрәңни ойлап чиққини билән, Амма ғәлибә қилалмиди.

For they have intended evils against thee: they have devised counsels which they have not been able to establish.

12 Чүнки Сән уларни кәйнигә бурулушқа мәҗбур қилдиң; Сән уларниң йүзигә қарап оқяйиңни чәнләйсән.

For thou shalt make them turn their back: in thy remnants thou shalt prepare their face.

13 И Пәрвәрдигар, Өз күчүң билән улуқлуғуңни намайән қилғайсән; Шуниң билән биз нахша ейтип қудритиңни мәдһийиләймиз.

Be thou exalted, O Lord, in thy own strength: we will sing and praise thy power.