Зәбур 17
1 Давутниң дуаси: — Һәққаний тәләпни аңла, и Пәрвәрдигар, мениң нидайимға көңүл қойғин; Мениң дуайимға қулақ салғин, У ялғанчи ләвләрдин чиққан әмәс.
The preier of Dauid. Lord, here thou my riytfulnesse; biholde thou my preier. Perseuye thou with eeris my preier; not maad in gileful lippis.
2 Һозуруңдин һөкүмүм чиқирилғай! Көзүң немә дурус екәнлигини пәриқ әткәй!
Mi doom come `forth of thi cheer; thin iyen se equite.
3 Сән мениң қәлбимни синиғансән, Сән кечидиму маңа йеқинлишип күзәттиң; Сән мени тавлап көзүңдин кәчүрдиңсән, Мениңдин һеч бир сәһвәнлик тапалмидиң; Көңлүмдә: Ағзим итаәтсизлик қилмисун! — дәп нийәт қилдим.
Thou hast preued myn herte, and hast visitid in niyt; thou hast examynyd me bi fier, and wickidnesse is not foundun in me.
4 Адәм балилириниң һаяттики ишлирида, Ләвлириңдин чиққан сөзләр билән зораванларниң йоллиридин өзүмни нери қилдим.
That my mouth speke not the werkis of men; for the wordis of thi lippis Y haue kept harde weies.
5 Мениң қәдәмлирим йоллириңдин чиқмиған, Путлирим тейилип кәтмигән.
Make thou perfit my goyngis in thi pathis; that my steppis be not moued.
6 Мән Саңа илтиҗа қилдим, Чүнки тиләклиримни иҗабәт қилисән, и Тәңрим; Маңа қулақ салғин, Сөзлиримни аңлиғин.
I criede, for thou, God, herdist me; bowe doun thin eere to me, and here thou my wordis.
7 И, Өзүңгә таянғанларни қарши чиққучилардин оң қолуң билән Қутқузғучи, Карамәтлириңни көрситип, өзгәрмәс муһәббитиңни аян қилғайсән!
Make wondurful thi mercies; that makist saaf `men hopynge in thee.
8 Мени көз қаричуқуңдәк сақлиғайсән; Қанатлириң сайисидә мени йошурғайсән;
Kepe thou me as the appil of the iye; fro `men ayenstondynge thi riyt hond. Keuere thou me vndur the schadewe of thi wyngis;
9 Мени булимақчи болған рәзил адәмләрдин, Мени қоршивалған әшәддий күшәндилиримдин йошурғин;
fro the face of vnpitouse men, that han turmentid me. Myn enemyes han cumpassid my soule;
10 Уларниң бағрини май қаплап, қетип кәткән; Уларниң еғизлири тәкәббурларчә сөзләйду;
thei han closide togidere her fatnesse; the mouth of hem spak pride.
11 Улар йолимизни торивелип, Бизни йәргә урушқа көзини алайтип,
Thei castiden me forth, and han cumpassid me now; thei ordeyneden to bowe doun her iyen in to erthe.
12 Олҗиға ач көзлүк билән тикилгән ширдәк, Йошурун җайларда марап жүридиған яш ширдәктур.
Thei, as a lioun maad redi to prey, han take me; and as the whelp of a lioun dwellynge in hid places.
13 Орнуңдин турғайсән, и Пәрвәрдигар, Униң йолини тосуп, йәр билән йәксан қилғайсән, Җенимни рәзил адәмдин қутқузғин, қиличиң билән;
Lord, rise thou vp, bifor come thou hym, and disseyue thou hym; delyuere thou my lijf fro the `vnpitouse,
14 [Мени] Өз қолуң билән кишиләрдин, Йәни мошу дәвирдики кишиләрдин қутқузғин; Уларниң несивиси болса мошу дуниядиладур; Сән уларниң қарнини немәтлириң билән толдурисән; Уларниң көңли пәрзәнтлири билән қанди, Балилириға байлиқлирини қалдуриду.
delyuere thou thi swerd fro the enemyes of thin hond. Lord, departe thou hem fro a fewe men of `the lond in the lijf of hem; her wombe is fillid of thin hid thingis. Thei ben fillid with sones; and thei leften her relifis to her litle children.
15 Мән болсам, һәққанийлиқта йүзүңгә қариғучи болимән; Ойғанғинимда, Сениң дидариңдин сөйүнимән!
But Y in riytfulnesse schal appere to thi siyt; Y schal be fillid, whanne thi glorie schal appere.
