Зәбур 139
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И Пәрвәрдигар, Сән мени тәкшүрүп чиқтиң, Һәм мени билип йәттиң;
| למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע |
2 Өзүң олтарғинимни, турғинимниму билисән; Жирақта туруқлуқ көңлүмдикини билисән.
| אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק |
3 Басқан қәдәмлиримни, ятқанлиримни өткәмәңдин өткүздуң; Барлиқ йоллирим Саңа аяндур.
| ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה |
4 Бәрһәқ, тилимға бир сөз келә-кәлмәстинла, и Пәрвәрдигар, Мана Сән буни әйни бойичә билмәй қалмайсән.
| כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה |
5 Сән мени алди-кәйнимдин орап турисән, Қолуңни мениң үстүмгә қондурғансән.
| אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה |
6 Бундақ билим маңа шунчилик тилсимат билиниду! Шундақ жүксәкки, мән уни билип йетәлмәйдикәнмән.
| פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה |
7 Роһуңдин нери болушқа нәләргиму баралайттим? Һозуруңдин өзүмни қачуруп нәләргә баралайттим?
| אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח |
8 Асманларға чиқсам, мана Сән әшу йәрдә; Тәһтисарада орун салсамму, мана Сән шу йәрдә; (Sheol h7585)
| אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol h7585) |
9 Сәһәрниң қанатлирини елип учуп, Деңизниң әң чәт йәрлиридә турсам,
| אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים |
10 Һәтта әшу җайда қолуң мени йетәкләйду, Оң қолуң мени йөләйду.
| גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך |
11 Мән: «Қараңғулуқ мени япса, Әтрапимдики йоруқлуқ чоқум кечә болиду» — десәм,
| ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני |
12 Қараңғулуқму Сәндин йошуруналмайду, Кечиму Саңа күндүздәк айдиңдур, Қараңғулуқму [Саңа] йоруқтәктур.
| גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה |
13 Бәрһәк, Сән мениң ичлиримни ясиғансән; Анамниң қосиғида мени тоқуғансән;
| כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי |
14 Мән Сени мәдһийиләймән, Чүнки мән сүрлүк вә карамәт ясалғанмән; Сениң қилғанлириң карамәт тилсиматтур; Буни җеним убдан билиду.
| אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד |
15 Мән йошурун җайда ясалғинимда, Йәр тәглиридә әпчиллик билән тоқулуп шәкилләндүрүлгинимдә, Устиханлирим Сәндин йошурун әмәс еди.
| לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ |
16 Әзалирим техи апиридә болмиған күнләрдә, Улар ясиливатқан күнләрдә, Көзүң техи шәкилләнмигән җисмимни көрүп йәткән еди; Уларниң һәммиси аллибурун дәптириңдә йезилған еди.
| גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם |
17 Аһ Тәңрим, ойлириң маңа нәқәдәр қиммәтликтур! Уларниң жиғиндиси шунчә зордур!
| ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם |
18 Уларни санай десәм, улар деңиздики қумлардинму көптур; Уйқидин көзүмни ачсам, мән йәнила Сән билән биллидурмән!
| אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך |
19 Аһ, Сән рәзилләрни өлтүрүвәтсәң едиң, и Худа! Қанхор кишиләр, мәндин жирақ болуш!
| אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני |
20 Чүнки улар Сениң тоғрилиқ һейлилик билән сөзләйду; Сениң шәһәрлириң улар тәрипидин аздурулди.
| אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך |
21 Саңа өчмән болғанларға, и Пәрвәрдигар, мәнму өчқу? Саңа қарши чиққанларға мәнму жиркинимәнғу?
| הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט |
22 Уларға чиш-тирниқимғичә өчтурмән; Уларни өз дүшмәнлирим дәп һесаплаймән.
| תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי |
23 Мени күзитип тәкшүргәйсән, и Тәңрим! Мениң қәлбимни билип йәткәйсән! Мени синап, ғәмлик ойлиримни билгәйсән;
| חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי |
24 Мәндә [Өзүңгә] азар бәргидәк йолниң бар-йоқлуғини көргәйсән; Вә мени мәңгүлүк йолуңда йетәклигәйсән!
| וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם |
