< Зәбур 135 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Praise ye Jah! Praise ye the name of Jehovah, Praise, ye servants of Jehovah,
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Who are standing in the house of Jehovah, In the courts of the house of our God.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Praise ye Jah! for Jehovah [is] good, Sing praise to His name, for [it is] pleasant.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
For Jacob hath Jah chosen for Himself, Israel for His peculiar treasure.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
For I have known that great [is] Jehovah, Yea, our Lord [is] above all gods.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
All that Jehovah pleased He hath done, In the heavens and in earth, In the seas and all deep places,
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Causing vapours to ascend from the end of the earth, Lightnings for the rain He hath made, Bringing forth wind from His treasures.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Who smote the first-born of Egypt, From man unto beast.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
He sent tokens and wonders into thy midst, O Egypt, On Pharaoh and on all his servants.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Who smote many nations, and slew strong kings,
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Even Sihon king of the Amorite, And Og king of Bashan, And all kingdoms of Canaan.
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
And He gave their land an inheritance, An inheritance to Israel His people,
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
O Jehovah, Thy name [is] to the age, O Jehovah, Thy memorial to all generations.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
For Jehovah doth judge His people, And for His servants comforteth Himself.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
The idols of the nations [are] silver and gold, Work of the hands of man.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
A mouth they have, and they speak not, Eyes they have, and they see not,
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Ears they have, and they give not ear, Nose — there is no breath in their mouth!
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Like them are their makers, Every one who is trusting in them.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
O house of Israel, bless ye Jehovah, O house of Aaron, bless ye Jehovah,
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
O house of Levi, bless ye Jehovah, Those fearing Jehovah, bless ye Jehovah.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Blessed [is] Jehovah from Zion, Inhabiting Jerusalem — praise ye Jah!

< Зәбур 135 >