Зәбур 129

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» «Яшлиғимдин тартип улар көп қетим мени хар қилип кәлди» — — Аһ, Исраил һазир буни десун —

Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

2 «Улар яшлиғимдин тартип көп қетим мени хар қилип кәлди, Бирақ үстүмдин ғәлибә қилған әмәс.

Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

3 Қош һайдиғучилар дүмбәмдә һайдиған, Чөнәклирини интайин узун тартқан».

Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

4 Пәрвәрдигар һәққанийдур; У рәзилләрниң асарәтлирини сундурувәтти;

De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

5 Улар шәрмәндә болуп арқисиға яндурулсун, Зиондин нәпрәтлинидиғанларниң һәммиси!

Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

6 Улар өгүздә үнүп чиққан чөптәк болсун; Үзүлмәй турупла солишип кетидиған;

Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

7 От-чөп ориғучиға униңдин бир тутамму чиқмайду; Бағ бағлиғучиға бир қучақму чиқмайду;

Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

8 Өтүп кетиватқанларму: «Пәрвәрдигарниң бәрикити үстүңларда болғай; Пәрвәрдигарниң нами билән силәргә бәхит тиләймиз!» — дегән саламни һеч бәрмәйду.

En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.