Зәбур 126

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигар Зиондин сүргүн болғанларни қайтуруп кәлгәндә, Биз чүш көргәндәкла болдуқ;

Cantique de Mahaloth. Quand l'Eternel ramena les captifs de Sion, nous étions comme ceux qui songent.

2 Ағзимиз күлкигә, Тилимиз шатлинишқа толди; Шу тапта әлләр арисида улар: — «Пәрвәрдигар уларға зор ишларни қилип бәрди» — дейишти.

Alors notre bouche fut remplie de joie, et notre langue de chant de triomphe, alors on disait parmi les nations: l'Eternel a fait de grandes choses à ceux-ci;

3 Пәрвәрдигар дәрвәқә биз үчүн зор ишларни қилди, Биз булардин шатлинимиз.

L'Eternel nous a fait de grandes choses; nous [en] avons été réjouis.

4 Җәнуптики қуруқ ериқлар [шар-шар суларға] айландурулғандәк, Биз тутқунларниму өз әркимизгә қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар;

Ô Eternel! ramène nos prisonniers, [en sorte qu'ils soient] comme les courants [des eaux] au pays du Midi.

5 Көз яшлирини еқитип териғанлар шатлиқ билән орар;

Ceux qui sèment avec larmes, moissonneront avec chant de triomphe.

6 Жиғлап жүрүп чачидиған уруқни көтәргән киши, Бәрһәқ, шатлиқ-тәнтәнә билән ориған бағлирини көтирип қайтип келиду.

Celui qui porte la semence pour la mettre en terre, ira son chemin en pleurant, mais il reviendra avec chant de triomphe, quand il portera ses gerbes.