Зәбур 121

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?

Canticum graduum. Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.

2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.

Auxilium meum a Domino, qui fecit cælum et terram.

3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!

Non det in commotionem pedem tuum: neque dormitet qui custodit te.

4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!

Ecce non dormitabit neque dormiet, qui custodit Israel.

5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.

Dominus custodit te, Dominus protectio tua, super manum dexteram tuam.

6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;

Per diem sol non uret te: neque luna per noctem.

7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;

Dominus custodit te ab omni malo: custodiat animam tuam Dominus.

8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.

Dominus custodiat introitum tuum, et exitum tuum: ex hoc nunc, et usque in sæculum.