Зәбур 121

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?

Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?

2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.

Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.

3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!

Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.

4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!

Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.

5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.

Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.

6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;

Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.

7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;

Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.

8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.

Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.