Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Fihirana fiakarana.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Jehovah ô, vonjeo ny fanahiko amin’ ny molotra mandainga, Eny, amin’ ny lela mamitaka

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Inona no homeny anao, ary inona koa no hataony aminao, Ry lela mamitaka?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Zana-tsipìkan’ ny mahery sady voaranitra, Mbamin’ ny vain’ afon’ anjavidy.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Lozako, fa mivahiny eto amin’ ny Maseka aho Ary mitoetra ato an-dain’ ny Kedarita!

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Ela loatra izay no nitoeran’ ny fanahiko teo amin’ Izay tsy tia fihavanana.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Raha izaho, dia fihavanana; Kanjo nony miteny aho, dia mila ady kosa ireny.