Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Cantique des degrés. Dans ma tribulation, j'ai crié vers le Seigneur, et il m'a exaucé.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Seigneur, délivre mon âme des lèvres injustes et des langues trompeuses.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Que te revient-il, et quel profit as-tu retiré de ta langue trompeuse?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Les flèches des puissants sont aiguës comme des charbons d'épines.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Hélas! que mon pèlerinage est long! j'ai habité sous les tentes de Cédar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Mon âme a été longtemps en pèlerinage.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

J'ai été pacifique avec les ennemis de ma paix; sitôt que je leur parlais, ils m'attaquaient sans motif.