Зәбур 119
1 (Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
2 Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
3 Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
4 Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
5 Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
6 Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
7 Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
8 Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
9 (Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
10 Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
11 Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
12 Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
13 Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
14 Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
15 Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
16 Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
17 (Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
18 Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
19 Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
20 Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
21 Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
22 Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
23 Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
24 Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
25 (Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
26 Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
27 Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
28 Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
29 Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
30 Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
31 Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
32 Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
33 (Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
34 Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
35 Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
36 Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
37 Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
38 Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
39 Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
40 Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
41 : (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
42 Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
43 Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
44 Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
45 Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
46 Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
47 Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
48 Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
49 (Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
50 У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
51 Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
52 Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
53 Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
54 Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
55 Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
56 Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
57 (Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
58 Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
59 Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
60 Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
61 Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
62 Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
63 Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
64 Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
65 (Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
66 Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
67 Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
68 Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
69 Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
70 Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
71 Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
72 Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
73 (Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
74 Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
75 И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
76 Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
77 Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
78 Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
79 Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
80 Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
81 (Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
82 Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
83 Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
84 Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
85 Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
86 Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
87 Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
88 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
89 (Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
90 Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
91 Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
92 Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
93 Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
94 Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
95 Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
96 Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
97 (Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
98 Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
99 Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
100 Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
101 Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
102 Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
103 Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
104 Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
105 (Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
106 Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
107 Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
108 Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
109 Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
110 Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
111 Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
112 Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
113 (Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
114 Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
115 Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
116 Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
117 Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
118 Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
119 Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
120 Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
121 (Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
122 Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
123 Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
124 Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
125 Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
126 Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
127 Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
128 Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
129 (Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
130 Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
131 Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
132 Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
133 Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
134 Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
135 Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
136 Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
137 (Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
138 Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
139 Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
140 Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
141 Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
142 Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
143 Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
144 Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
145 (Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
146 Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
147 Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
148 Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
149 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
150 Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
151 И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
152 Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
153 (Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
154 Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
155 Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
156 Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
157 Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
158 Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
159 Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
160 Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
161 (Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
162 Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
163 Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
164 Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
165 Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
166 Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
167 Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
168 Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
169 (Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
170 Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
171 Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
172 Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
173 Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
174 Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
175 Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
176 Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
