< Зәбур 114 >

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Quando Israel saiu do Egito, a casa de Jacob de um povo de língua estrangeira,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Judah se tornou seu santuário, Israel, seu domínio.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
O mar o viu, e fugiu. O Jordão foi levado de volta.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
As montanhas saltaram como carneiros, as pequenas colinas como cordeiros.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
O que foi, seu mar, que você fugiu? Você Jordan, que você voltou para trás?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Vocês montanhas, que saltaram como carneiros? Vocês, pequenos morros, gostam de cordeiros?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Tremble, terra, na presença do Senhor, com a presença do Deus de Jacob,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
que transformou a rocha em uma piscina de água, a pedra em um manancial de águas.

< Зәбур 114 >