Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Ότε εξήλθεν ο Ισραήλ εξ Αιγύπτου, ο οίκος του Ιακώβ εκ λαού βαρβάρου,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Ο Ιούδας έγεινεν άγιος αυτού, ο Ισραήλ δεσποτεία αυτού.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

Η θάλασσα είδε και έφυγεν· ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω·

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

τα όρη εσκίρτησαν ως κριοί, οι λόφοι ως αρνία.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Τι σοι συνέβη, θάλασσα, ότι έφυγες; και συ, Ιορδάνη, ότι εστράφης εις τα οπίσω;

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

τα όρη, ότι εσκιρτήσατε ως κριοί; και οι λόφοι, ως αρνία;

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Τρέμε, γη, από προσώπου του Κυρίου, από προσώπου του Θεού του Ιακώβ·

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

όστις μετέβαλε την πέτραν εις λίμνας υδάτων, τον σκληρόν βράχον εις πηγάς υδάτων.