Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Quand Israël sortit d’Égypte, Quand la maison de Jacob s’éloigna d’un peuple barbare,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Juda devint son sanctuaire, Israël fut son domaine.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

La mer le vit et s’enfuit, Le Jourdain retourna en arrière;

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Les montagnes sautèrent comme des béliers, Les collines comme des agneaux.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Qu’as-tu, mer, pour t’enfuir, Jourdain, pour retourner en arrière?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

Qu’avez-vous, montagnes, pour sauter comme des béliers, Et vous, collines, comme des agneaux?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Tremble devant le Seigneur, ô terre! Devant le Dieu de Jacob,

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

Qui change le rocher en étang, Le roc en source d’eaux.