Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Praise the LORD. Praise, you servants of the LORD, praise the name of the LORD.

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Blessed be the name of the LORD, from this time forth and forevermore.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

From the rising of the sun to the going down of the same, The LORD's name is to be praised.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

The LORD is high above all nations, his glory above the heavens.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Who is like the LORD, our God, who has his seat on high,

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

Who stoops down to see in heaven and in the earth?

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

He raises up the poor out of the dust. Lifts up the needy from the ash heap;

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

that he may set him with princes, even with the princes of his people.

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

He settles the barren woman in her home, as a joyful mother of children. Praise the LORD.