Зәбур 109

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!

Ó Deus do meu louvor, não te cales,

2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.

Pois a bocca do impio e a bocca do enganador estão abertas contra mim: teem fallado contra mim com uma lingua mentirosa.

3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.

Elles me cercaram com palavras odiosas, e pelejaram contra mim sem causa.

4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.

Em recompensa do meu amor são meus adversarios: mas eu faço oração.

5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.

E me deram mal pelo bem, e odio pelo meu amor.

6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.

Põe sobre elle um impio, e Satanaz esteja á sua direita.

7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.

Quando fôr julgado, saia condemnado; e a sua oração se lhe torne em peccado.

8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.

Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu officio.

9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.

Sejam orphãos os seus filhos, e viuva sua mulher.

10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.

Sejam vagabundos e pedintes os seus filhos, e busquem o pão dos seus logares desolados.

11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.

Lance o credor a mão a tudo quanto tenha, e despojem os estranhos o seu trabalho.

12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.

Não haja ninguem que se compadeça d'elle, nem haja quem favoreça os seus orphãos.

13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.

Desappareça a sua posteridade, o seu nome seja apagado na seguinte geração.

14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.

Esteja na memoria do Senhor a iniquidade de seus paes, e não se apague o peccado de sua mãe.

15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.

Antes estejam sempre perante o Senhor, para que faça desapparecer a sua memoria da terra.

16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.

Porquanto não se lembrou de fazer misericordia; antes perseguiu ao varão afflicto e ao necessitado, para que podesse até matar o quebrantado de coração.

17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.

Visto que amou a maldição, ella lhe sobrevenha, e assim como não desejou a benção, ella se affaste d'elle.

18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;

Assim como se vestiu de maldição, como d'um vestido, assim penetre ella nas suas entranhas como agua, e em seus ossos como azeite.

19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.

Seja para elle como o vestido que o cobre, e como cinto que o cinja sempre.

20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!

Seja este o galardão dos meus contrarios, da parte do Senhor, e dos que fallam mal contra a minha alma.

21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;

Mas tu, Deus Senhor, trata comigo por amor do teu nome, porque a tua misericordia é boa; livra-me,

22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.

Pois estou afflicto e necessitado, e o meu coração está ferido dentro de mim.

23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.

Vou-me como a sombra que declina; sou sacudido como o gafanhoto.

24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.

De jejuar estão enfraquecidos os meus joelhos, e a minha carne emmagrece.

25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.

E ainda lhes sou opprobrio; quando me contemplam, movem as cabeças.

26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;

Ajuda-me, Senhor Deus meu, salva-me segundo a tua misericordia.

27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.

Para que saibam que esta é a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.

28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!

Amaldiçoem elles, mas abençoa tu: quando se levantarem fiquem confundidos; e alegre-se o teu servo.

29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.

Vistam-se os meus adversarios de vergonha, e cubram-se com a sua propria confusão como com uma capa.

30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;

Louvarei grandemente ao Senhor com a minha bocca: louval-o-hei entre a multidão.

31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.

Pois se porá á mão direita do pobre, para o livrar dos que condemnam a sua alma.