Зәбур 109
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
For the leader. Of David, a psalm. O God whom I praise, keep not silence;
2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
for their wicked mouths they have opened against me, they speak to me with tongues that are false,
3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
they beset me with words of hatred, and fight without cause against me.
4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
My love they requite with hostility, while for them I lift up my prayer.
5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
Evil for good they reward me, and hatred for my love.
6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
‘Set over him one who is godless,’ they say, ‘an opponent at his right hand.
7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
From his trial let him come forth guilty, may his prayer be counted as sin.
8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
Grant that his days may be few, that his office be seized by another.
9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
Grant that his children be fatherless, and that his wife be a widow.
10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
Up and down may his children go begging, expelled from their desolate home.
11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
May all that he owns be seized by the creditor may strangers plunder the fruits of his toil.
12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
‘May none extend to him kindness, or pity his fatherless children.
13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
His descendants be doomed to destruction! Blotted out be his name in one generation!
14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
May his father’s guilt be remembered, and his mother’s sin not blotted out:
15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
on record always before the Lord, and his memory root from the earth;
16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
for he gave no thought to show kindness, but pursued the poor and the needy, drove the downhearted to death.
17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
‘May the curses he loved light upon him, may the blessings he loathed be afar.
18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
Like a garment he clothed him with curses; may they pierce to his inwards like water, and cling to his bones like oil.
19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
Let them be like the robe he wraps round him, like the belt he wears every day.’
20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
Be this the reward of my adversaries, of those who speak evil against me.
21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
But you, Lord my God, be true to your name, deal kindly with me; in your gracious kindness save me.
22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
I am gone like a lengthening shadow, I am shaken off like a locust.
24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
My knees totter from fasting, my flesh is shrivelled and spare.
25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
They heap insults upon me: when they see me, they shake their head.
26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
Help me, O Lord my God, and save me in your kindness.
27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
Teach them that this is your hand, and your own doing, O Lord.
28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
Let them curse, if only you bless. Put my assailants to shame, and make your servant glad.
29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
My opponents be clothed with dishonour, and wrapped in a robe of shame.
30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
I give thanks to you, Lord, with loud voice, I give praise in the midst of the throng;
31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
for he stands by the poor, at his right hand, to save them from those who condemn them.
