Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Исповедайтеся Господеви, яко благ, яко в век милость Его.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Да рекут избавленнии Господем, ихже избави из руки врага,
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
и от стран собра их, от восток и запад, и севера и моря:
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
заблудиша в пустыни безводней, пути града обителнаго не обретоша:
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
алчуще и жаждуще, душа их в них изчезе.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их избави я:
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
и настави я на путь прав, внити во град обителный.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
яко насытил есть душу тщу, и душу алчущу исполни благ:
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
седящыя во тме и сени смертней, окованныя нищетою и железом,
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
яко преогорчиша словеса Божия, и совет Вышняго раздражиша.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
И смирися в трудех сердце их, и изнемогоша, и не бе помагаяй.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их спасе я:
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
и изведе я из тмы и сени смертныя, и узы их растерза.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
яко сокруши врата медная, и вереи железныя сломи.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Восприят я от пути беззакония их: беззаконий бо ради своих смиришася.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
Всякаго брашна возгнушася душа их, и приближишася до врат смертных.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их спасе я:
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
посла слово Свое, и изцели я, и избави я от растлений их.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
и да пожрут Ему жертву хвалы и да возвестят дела Его в радости.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Сходящии в море в кораблех, творящии делания в водах многих,
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
тии видеша дела Господня и чудеса Его во глубине.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
Рече, и ста дух бурен, и вознесошася волны его:
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
восходят до небес и низходят до бездн: душа их в злых таяше:
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
смятошася, подвигошася яко пияный, и вся мудрость их поглощена бысть.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их изведе я:
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
и повеле бури, и ста в тишину, и умолкоша волны его.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
И возвеселишася, яко умолкоша, и настави я в пристанище хотения Своего.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
да вознесут Его в церкви людстей, и на седалищи старец восхвалят Его.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
Положил есть реки в пустыню и исходища водная в жажду,
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
землю плодоносную в сланость, от злобы живущих на ней.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
Положил есть пустыню во езера водная и землю безводную во исходища водная.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
И насели тамо алчущыя, и составиша грады обителны:
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
и насеяша (села) и насадиша винограды, и сотвориша плод житен.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
И благослови я, и умножишася зело: и скоты их не умали.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
И умалишася и озлобишася от скорби зол и болезни:
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
излияся уничижение на князи их, и облазни я по непроходней, а не по пути.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
И поможе убогу от нищеты и положи яко овцы отечествия.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
Узрят правии и возвеселятся, и всякое беззаконие заградит уста своя.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Кто премудр и сохранит сия? И уразумеют милости Господни.
