Зәбур 105

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!

Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.

2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.

Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.

3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!

Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!

4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.

Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!

5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,

Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,

6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!

afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?

7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.

Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.

8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —

Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,

9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.

sáttmála sínum við Abraham og Ísak.

10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —

Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:

11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,

„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“

12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.

Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.

13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;

Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.

14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —

Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.

15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.

„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.

16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.

Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.

17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.

Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.

18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;

Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,

19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;

en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.

20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.

Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,

21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,

og setti hann svo yfir allar eigur sínar.

22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.

Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.

23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.

Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.

24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.

Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.

25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.

En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.

26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.

Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.

27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.

Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.

28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?

Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,

29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.

breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.

30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.

Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!

31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.

Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.

32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.

Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.

33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.

Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.

34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,

Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður

35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.

og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!

36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.

Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.

37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.

Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.

38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.

Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.

39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.

Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.

40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.

Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.

41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.

Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.

42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.

Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,

43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.

og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.

44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,

Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.

45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!

Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!