Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Give the Lord thanks, worship his wonderful nature, let people know what he's done!
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Sing to him, sing his praises; tell everyone the great things he's done!
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Be proud of his holy character; be happy, all who come to the Lord!
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Look for the Lord, and his strength; always look to be in his presence.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Remember all the wonderful things he's done, the miracles he's performed, and the judgments he's carried out,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
descendants of Abraham, children of Israel, his chosen people.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
He is the Lord, our God, his judgments cover the whole earth.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
He remembers his agreement forever, the promise he made lasts for a thousand generations;
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
the agreement he made with Abraham, the vow he gave to Isaac.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
The Lord legally confirmed it with Jacob, he made this binding agreement with Israel:
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
saying to you, “I will give the land of Canaan for you to possess.”
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
He said this when they were only a few, just a small group of foreigners in the land.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
They wandered from country to country, from one kingdom to the next.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
He didn't let anyone one treat them badly; warning kings to leave them alone:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
“Don't touch my chosen people; don't harm my prophets!”
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
He caused a famine in the Land of Canaan so that there was no food.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Before that he sent a man, Joseph, who was sold as a slave.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
They hurt his feet by placing them in shackles, and they put an iron collar around his neck,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
until the time predicted came when the Lord tested him.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
The king sent for him and released him; the king of the people set him free.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
He put Joseph in charge of the royal household, manager of everything he had,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
to teach the king's officials whatever he wanted, to make the king's advisors wise.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Then Israel entered Egypt—Jacob settled as a foreigner in the land of Ham.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
The Lord made his people more fertile and more powerful than their enemies.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
He made the Egyptians change their minds and hate his people and act deceptively towards them.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
He sent his servant Moses, together with Aaron, whom he had chosen.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
They carried out his miraculous signs among the Egyptians, his wonders in the land of Ham.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
He plunged the country into darkness—for hadn't they defied what the Lord had said?
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
He turned their water into blood, killing all the fish.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Then he sent a plague of frogs across the land that even entered the bedrooms of their rulers.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
He gave the command, and flies spread throughout their land; mosquitoes were everywhere.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
He rained down hail on them, and lightning flashed across their land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
He struck down their grape vines, and tore down their trees.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
He gave the command, and swarms of locusts came—countless locusts:
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
they ate up all the vegetation in their land; they consumed all the growing crops.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
He killed all the firstborn in Egypt, the first to be produced in their vigor and strength.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Then he led his people out of Egypt, carrying silver and gold—not one among the tribes was stumbling along.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
The Egyptians were delighted to see them go, for they were frightened of the Israelites.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
He spread a cloud above them as a covering, and at night a fire to give them light.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
He gave them quails to eat when they asked him; he fed them with the bread of heaven until they were full.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
He split the rock open, and water gushed out—a river flowing through the desert.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
For he remembered his holy promise to his servant Abraham.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
So he led his people out, his chosen ones, as they sang for joy.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
He gave them the lands of the heathen nations, and they inherited what other people had worked for.
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
The Lord did this so they could follow his instructions and keep his laws. Praise the Lord!
