Пәнд-несиһәтләр 1
1 Исраил падишаси Давутниң оғли Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: —
Provérbios de Salomão, filho de David, rei de Israel;
2 Бу пәнд-несиһәтләр саңа әқил-парасәт, әдәп-әхлақни үгитип, сени ибрәтлик сөзләрни чүшинидиған қилиду;
Para se conhecer a sabedoria e a instrução; para se entenderem as palavras da prudência;
3 саңа даналиқ, һәққанийлиқ, пәм-парасәт вә дуруслуқниң йолйоруқ-тәрбийисини қобул қилдуриду.
Para se receber a instrução do entendimento, a justiça, o juízo, e a equidade;
4 Бу [пәнд-несиһәтләр] наданларни зерәк қилип, яшларни билимлик вә сәзгүр қилиду;
Para dar aos símplice prudência, e aos moços conhecimento e bom siso;
5 буларға қулақ селиши билән даналар билимини ашуриду, йорутулған кишиләр техиму дана мәслиһәткә еришиду,
Para o sábio ouvir e crescer em doutrina, e o entendido adquirir sábios conselhos;
6 шундақла пәнд-несиһәтләр һәм тәмсилләрниң мәнасини, данишмәнләрниң һекмәтлири һәм тилсим сөзлирини чүшинидиған қилиниду.
Para entender provérbios e a sua declaração: como também as palavras dos sábios, e as suas adivinhações.
7 Пәрвәрдигардин қорқуш билимниң башлинишидур; Ахмақлар даналиқни вә тәрбийини көзгә илмайду.
O temor do Senhor é o princípio da ciência: os loucos desprezam a sabedoria e a instrução.
8 И оғлум, атаңниң тәрбийисигә қулақ сал, анаңниң сөз-несиһәтидин айрилма;
Filho meu, ouve a instrução de teu pai, e não deixes a doutrina de tua mãe.
9 чүнки улар сениң бешиңға тақалған гүл чәмбирәк, бойнуңға есилған марҗан болиду.
Porque diadema de graça serão para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.
10 И оғлум, яманлар сени аздурса, уларға әгәшмигин.
Filho meu, se os pecadores te atraírem com afagos, não consintas.
11 Әгәр улар: — Жүр, қапқан қуруп адәм өлтүрәйли; Йошурунивелип, бирәр бегуна кәлгәндә урайли!
Se disserem: Vem conosco; espiemos o sangue; espreitemos o inocente sem razão;
Traguemo-los vivos, como a sepultura; e inteiros, como os que descem à cova; (Sheol h7585)
13 Улардин хилму-хил қиммәтлик мал-дунияға егә болуп, Өйлиримизни олҗа билән толдуримиз.
Acharemos toda a sorte de fazenda preciosa; encheremos as nossas casas de despojos;
14 Биз билән шерик бол, Һәмянимиз бир болсун, десә, —
Lança a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa.
15 И оғлум, уларға йолдаш болма, Өзүңни уларниң изидин нери қил!
Filho meu, não te ponhas a caminho com eles: desvia o pé das suas veredas;
16 Чүнки уларниң путлири рәзилликкә жүгүриду, Қолини қан қилиш үчүн алдирайду.
Porque os seus pés correm para o mal, e se apressam a derramar sangue.
17 Һәр қандақ учарқанат туюп қалғанда қапқан қоюш бекар аваричиликтур;
Na verdade debalde se estende a rede perante os olhos de toda a sorte de aves.
18 Лекин булар дәл өз қенини төкүш үчүн сақлайду; Өз җанлириға замин болушни күтиду.
E estes armam ciladas contra o seu próprio sangue; e as suas próprias vidas espreitam.
19 Нәпси йоғинап кәткән һәр бир адәмниң йоллириниң ақивити мана шундақ; [Һарам мал-дуния] өз егилириниң җенини алиду.
Assim são as veredas de todo aquele que usa de avareza: ela prenderá a alma de seus amos.
20 [Бүйүк] даналиқ кочида очуқ-ашкарә хитап қилмақта, Чоң мәйданларда садасини аңлатмақта.
A suprema sabedoria altamente clama de fora: pelas ruas levanta a sua voz.
21 Коча доқмушлирида адәмләрни чақирмақта, Шәһәр дәрвазилирида сөзлирини җакалимақта: —
Nas encruzilhadas, em que há tumultos, clama: às entradas das portas, na cidade profere as suas palavras.
22 И саддилар, қачанғичә мошундақ наданлиққа берилисиләр? Мәсқирә қилғучилар қачанғичә мәсқириликтин һозур алсун? Ахмақлар қачанғичә билимдин нәпрәтләнсун?!
Até quando, ó símplices, amareis a simplicidade? e vós, escarnecedores, desejareis o escarneio? e vós, loucos, aborrecereis o conhecimento?
23 Тәнбиһлиримгә қулақ селип маңған йолуңлардин янған болсаңлар еди! Роһумни силәргә төкүп берәттим, Сөзлиримни силәргә билдүргән болаттим.
Tornai-vos à minha repreensão: eis que abundantemente vos derramarei de meu espírito e vos farei saber as minhas palavras.
24 Лекин чақирсам, аңлимидиңлар; Қолумни узартсам, һеч қайсиңлар қаримидиңлар.
Porquanto clamei, e vós recusastes; estendi a minha mão, e não houve quem desse atenção;
25 Несиһәтлиримниң һәммисигә пәрва қилмидиңлар, Тәнбиһимни аңлашни қилчә халимидиңлар.
Mas rejeitastes todo o meu conselho, e não quizestes a minha repreensão.
26 Шуңа, бешиңларға балаю-қаза кәлгәндә күлимән, Вәһимә силәргә йетиши билән мәсқирә қилимән.
Também eu me rirei na vossa perdição, e zombarei, vindo o vosso temor;
27 Һалакәт елип кәлгән вәһимә үстүңләргә чүшкәндә, Вәйранчилиқ силәргә қуюнтаздәк кәлгәндә, Силәр еғир қайғуға вә азапқа муптила болғиниңларда —
Vindo como a assolação o vosso temor, e vindo a vossa perdição como uma tormenta, sobrevindo-vos aperto e angústia.
28 У чағда мошу кишиләр мәндин өтүнүп чақириду, Мән пәрва қилмаймән, Мени тәлмүрүп издисиму, тапалмайду.
Então a mim clamarão, porém eu não responderei; de madrugada me buscarão, porém não me acharão.
29 Улар билимгә нәпрәтләнгинидин, Пәрвәрдигардин әйминишни таллимиғинидин,
Porquanto aborreceram o conhecimento; e não elegeram o temor do Senhor;
30 Мениң нәсиһитимни қилчә қобул қилғуси йоқлуғидин, Тәнбиһимгиму пәрва қилмиғиниңлардин,
Não consentiram ao meu conselho e desprezaram toda a minha repreensão.
31 Улар өз бешини йәйду, Өз қәстлиридин толуқ азап тартиду;
Assim que comerão do fruto do seu caminho, e fartar-se-ão dos seus próprios conselhos.
32 Чүнки саддиларниң йолдин чиқиши өз җениға замин болиду; Ахмақлар раһәтлик турмушидин өзлирини һалак қилиду.
Porque o desvio dos símplices os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.
33 Лекин маңа қулақ салғанлар аман-есән яшайду, Балаю-қазалардин, ғәм-әндишләрдин халий болуп, хатирҗәм туриду.
Porém o que me der ouvidos habitará seguramente, e estará descançado do temor do mal
