Пәнд-несиһәтләр 1
1 Исраил падишаси Давутниң оғли Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: —
The proverbs of Solomon the son of David, the king of Israel:
2 Бу пәнд-несиһәтләр саңа әқил-парасәт, әдәп-әхлақни үгитип, сени ибрәтлик сөзләрни чүшинидиған қилиду;
To know wisdom and instruction; to comprehend the sayings of understanding;
3 саңа даналиқ, һәққанийлиқ, пәм-парасәт вә дуруслуқниң йолйоруқ-тәрбийисини қобул қилдуриду.
To accept the instruction of intelligence, righteousness, and justice, and equity;
4 Бу [пәнд-несиһәтләр] наданларни зерәк қилип, яшларни билимлик вә сәзгүр қилиду;
To give to the simple prudence, to the youth knowledge and discretion.
5 буларға қулақ селиши билән даналар билимини ашуриду, йорутулған кишиләр техиму дана мәслиһәткә еришиду,
The wise will hear, and will increase [his] information; and the man of understanding will obtain wise counsels:
6 шундақла пәнд-несиһәтләр һәм тәмсилләрниң мәнасини, данишмәнләрниң һекмәтлири һәм тилсим сөзлирини чүшинидиған қилиниду.
To understand a proverb, and a sage sentence; the words of the wise, and their riddles.
7 Пәрвәрдигардин қорқуш билимниң башлинишидур; Ахмақлар даналиқни вә тәрбийини көзгә илмайду.
The fear of the Lord is the beginning of knowledge: wisdom and instruction fools [alone] despise.
8 И оғлум, атаңниң тәрбийисигә қулақ сал, анаңниң сөз-несиһәтидин айрилма;
Hear, my son, the instruction of thy father, and cast not off the teaching of thy mother;
9 чүнки улар сениң бешиңға тақалған гүл чәмбирәк, бойнуңға есилған марҗан болиду.
For a wreath of grace are they unto thy head, and chains for thy throat.
10 И оғлум, яманлар сени аздурса, уларға әгәшмигин.
My son, if sinners wish to entice thee, consent thou not.
11 Әгәр улар: — Жүр, қапқан қуруп адәм өлтүрәйли; Йошурунивелип, бирәр бегуна кәлгәндә урайли!
If they should say, Come with us, let us lie in wait for blood, let us watch in concealment for the uselessly innocent;
We will swallow them up like the grave alive; and the men of integrity, as those that go down into the pit; (Sheol h7585)
13 Улардин хилму-хил қиммәтлик мал-дунияға егә болуп, Өйлиримизни олҗа билән толдуримиз.
We shall find all [kinds of] precious wealth, we will fill our houses with booty;
14 Биз билән шерик бол, Һәмянимиз бир болсун, десә, —
Thy lot must thou cast in our midst; one purse shall be for us all:
15 И оғлум, уларға йолдаш болма, Өзүңни уларниң изидин нери қил!
My son, walk not thou on the way with them; withhold thy foot from their path;
16 Чүнки уларниң путлири рәзилликкә жүгүриду, Қолини қан қилиш үчүн алдирайду.
For their feet run after evil, and they make haste to shed blood.
17 Һәр қандақ учарқанат туюп қалғанда қапқан қоюш бекар аваричиликтур;
For uselessly is the net spread out before the eyes of every winged bird:
18 Лекин булар дәл өз қенини төкүш үчүн сақлайду; Өз җанлириға замин болушни күтиду.
While they lie in wait for their [own] blood; they watch in concealment for their [own] lives.
19 Нәпси йоғинап кәткән һәр бир адәмниң йоллириниң ақивити мана шундақ; [Һарам мал-дуния] өз егилириниң җенини алиду.
So are the paths of every one that is greedy after [unlawful] gain; it taketh away the life of those that own it.
20 [Бүйүк] даналиқ кочида очуқ-ашкарә хитап қилмақта, Чоң мәйданларда садасини аңлатмақта.
Wisdom crieth loudly without; in the public places she uttereth her voice;
21 Коча доқмушлирида адәмләрни чақирмақта, Шәһәр дәрвазилирида сөзлирини җакалимақта: —
At the corner of noisy streets she calleth, at the entrances of gates; in the city she sayeth her speeches:
22 И саддилар, қачанғичә мошундақ наданлиққа берилисиләр? Мәсқирә қилғучилар қачанғичә мәсқириликтин һозур алсун? Ахмақлар қачанғичә билимдин нәпрәтләнсун?!
How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners take their delight in scorning, and fools hate knowledge?
23 Тәнбиһлиримгә қулақ селип маңған йолуңлардин янған болсаңлар еди! Роһумни силәргә төкүп берәттим, Сөзлиримни силәргә билдүргән болаттим.
Turn back to my admonition: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.
24 Лекин чақирсам, аңлимидиңлар; Қолумни узартсам, һеч қайсиңлар қаримидиңлар.
Whereas I called, and ye refused; I stretched out my hand, and no man was attentive;
25 Несиһәтлиримниң һәммисигә пәрва қилмидиңлар, Тәнбиһимни аңлашни қилчә халимидиңлар.
And ye have set at nought all my counsel, and would not accept my admonition:
26 Шуңа, бешиңларға балаю-қаза кәлгәндә күлимән, Вәһимә силәргә йетиши билән мәсқирә қилимән.
[Therefore] I also will truly laugh at your calamity; I will deride [you] when your terror cometh;
27 Һалакәт елип кәлгән вәһимә үстүңләргә чүшкәндә, Вәйранчилиқ силәргә қуюнтаздәк кәлгәндә, Силәр еғир қайғуға вә азапқа муптила болғиниңларда —
When your terror cometh like the tempest-cloud, and your calamity hasteneth like a whirlwind; when there come upon you distress and affliction.
28 У чағда мошу кишиләр мәндин өтүнүп чақириду, Мән пәрва қилмаймән, Мени тәлмүрүп издисиму, тапалмайду.
Then will they call me, but I will not answer; they will seek me earnestly, but they shall not find me;
29 Улар билимгә нәпрәтләнгинидин, Пәрвәрдигардин әйминишни таллимиғинидин,
For the reason that they hated knowledge, and the fear of the Lord they did not choose;
30 Мениң нәсиһитимни қилчә қобул қилғуси йоқлуғидин, Тәнбиһимгиму пәрва қилмиғиниңлардин,
[That] they would not attend to my counsel: [that] they rejected all my admonition.
31 Улар өз бешини йәйду, Өз қәстлиридин толуқ азап тартиду;
Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and from their own counsels shall they be satisfied.
32 Чүнки саддиларниң йолдин чиқиши өз җениға замин болиду; Ахмақлар раһәтлик турмушидин өзлирини һалак қилиду.
For the defection of the simple will slay them, and the prosperity of fools will cause them to be lost.
33 Лекин маңа қулақ салғанлар аман-есән яшайду, Балаю-қазалардин, ғәм-әндишләрдин халий болуп, хатирҗәм туриду.
But he that hearkeneth unto me shall dwell safely, and shall be at rest from the dread of evil.
