Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Bölcseség megépítette az ő házát, annak hét oszlopát kivágván.
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
Megölte vágnivalóit, kitöltötte borát, asztalát is elkészítette.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
Elbocsátá az ő leányit, hivogat a város magas helyeinek tetein.
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
Ki tudatlan? térjen ide; az értelem nélkül valónak ezt mondja:
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
Jőjjetek, éljetek az én étkemmel, és igyatok a borból, melyet töltöttem.
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Hagyjátok el a bolondokat, hogy éljetek, járjatok az eszességnek útán.
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
A ki tanítja a csúfolót, nyer magának szidalmat: és a ki feddi a latrot, szégyenére lesz.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Ne fedd meg a csúfolót, hogy ne gyűlöljön téged; fedd meg a bölcset, és szeret téged.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Adj a bölcsnek, és még bölcsebb lesz; tanítsd az igazat, és öregbíti a tanulságot.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
A bölcseségnek kezdete az Úrnak félelme; és a Szentnek ismerete az eszesség.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
Mert én általam sokasulnak meg a te napjaid, és meghosszabbítják néked életednek esztendeit.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
Ha bölcs vagy, bölcs vagy te magadnak; ha pedig csúfoló vagy, magad vallod kárát.
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
Balgaság asszony fecsegő, bolond és semmit nem tud.
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
És leült az ő házának ajtajába, székre a városnak magas helyein,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
Hogy hívja az útonjárókat, a kik egyenesen mennek útjokon.
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
Ki együgyű? térjen ide, és valaki esztelen, annak ezt mondja:
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
A lopott víz édes, és a titkon való étel gyönyörűséges!
