Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
La sagesse a bâti sa maison, Elle a taillé ses sept colonnes.
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
Elle a égorgé ses victimes, mêlé son vin, Et dressé sa table.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
Elle a envoyé ses servantes, elle crie Sur le sommet des hauteurs de la ville:
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à ceux qui sont dépourvus de sens:
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
Venez, mangez de mon pain, Et buvez du vin que j’ai mêlé;
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Quittez la stupidité, et vous vivrez, Et marchez dans la voie de l’intelligence!
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
Celui qui reprend le moqueur s’attire le dédain, Et celui qui corrige le méchant reçoit un outrage.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Ne reprends pas le moqueur, de crainte qu’il ne te haïsse; Reprends le sage, et il t’aimera.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Donne au sage, et il deviendra plus sage; Instruis le juste, et il augmentera son savoir.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
Le commencement de la sagesse, c’est la crainte de l’Éternel; Et la science des saints, c’est l’intelligence.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
C’est par moi que tes jours se multiplieront, Et que les années de ta vie augmenteront.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
Si tu es sage, tu es sage pour toi; Si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
La folie est une femme bruyante, Stupide et ne sachant rien.
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
Elle s’assied à l’entrée de sa maison, Sur un siège, dans les hauteurs de la ville,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
Pour crier aux passants, Qui vont droit leur chemin:
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
Les eaux dérobées sont douces, Et le pain du mystère est agréable!
