Пәнд-несиһәтләр 5
1 И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
My sonne, hearken vnto my wisedome, and incline thine eare vnto my knowledge.
2 Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
That thou maiest regarde counsell, and thy lippes obserue knowledge.
3 Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
For the lippes of a strange woman drop as an honie combe, and her mouth is more soft then oyle.
4 Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
But the end of her is bitter as wormewood, and sharpe as a two edged sworde.
Her feete goe downe to death, and her steps take holde on hell. (Sheol h7585)
6 Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
She weigheth not the way of life: her paths are moueable: thou canst not knowe them.
7 Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
Heare yee me nowe therefore, O children, and depart not from the wordes of my mouth.
8 Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
Keepe thy way farre from her, and come not neere the doore of her house,
9 Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
Least thou giue thine honor vnto others, and thy yeeres to the cruell:
10 Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
Least the stranger should be silled with thy strength, and thy labours bee in the house of a stranger,
11 Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
And thou mourne at thine end, (when thou hast consumed thy flesh and thy bodie)
12 Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
And say, How haue I hated instruction, and mine heart despised correction!
13 Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
And haue not obeied the voyce of them that taught mee, nor enclined mine eare to them that instructed me!
14 Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
I was almost brought into all euil in ye mids of the Congregation and assemblie.
15 Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
Drinke the water of thy cisterne, and of the riuers out of the middes of thine owne well.
16 Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
Let thy fountaines flow foorth, and the riuers of waters in the streetes.
17 Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
But let them bee thine, euen thine onely, and not the strangers with thee.
18 Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
Let thy fountaine be blessed, and reioyce with the wife of thy youth.
19 У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
Let her be as the louing hinde and pleasant roe: let her brests satisfie thee at all times, and delite in her loue continually.
20 И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
For why shouldest thou delite, my sonne, in a strange woman, or embrace the bosome of a stranger?
21 Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
For the waies of man are before the eyes of the Lord, and he pondereth all his pathes.
22 Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
His owne iniquities shall take the wicked himselfe, and he shall be holden with the cordes of his owne sinne.
23 У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.
Hee shall die for fault of instruction, and shall goe astray through his great follie.
