Пәнд-несиһәтләр 12

1 Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.

Hvo, som elsker Tugt, elsker Kundskab; men hvo, som hader Revselse, er ufornuftig.

2 Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.

Den gode vinder Velbehag af Herren; men den rænkefulde Mand finder Fordømmelse.

3 Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.

Et Menneske befæstes ikke ved Ugudelighed; men de retfærdiges Rod rokkes ikke.

4 Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.

En duelig Hustru er sin Mands Krone; men naar hun beskæmmer ham, er hun som Raaddenhed i hans Ben.

5 Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.

De retfærdiges Tanker ere Ret; de ugudeliges Raadslag er Svig.

6 Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.

De ugudeliges Tale er om at lure paa Blod; men de oprigtiges Mund bringer Redning.

7 Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.

De ugudelige skulle omkastes, saa at de ikke ere mere til; men de retfærdiges Hus skal bestaa.

8 Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.

En Mand roses efter sin Forstands Beskaffenhed; men den, som er forvendt i Hjertet, bliver til Foragt.

9 Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.

Den, som er ringe agtet og har en Træl, er bedre faren end den, som ærer sig selv og fattes Brød.

10 Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.

Den retfærdige har Omsorg for sit Kvægs Liv; men de ugudeliges Barmhjertighed er Grusomhed.

11 Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.

Den, som dyrker sin Jord, mættes med Brød; men den, som løber efter Løsgængere, fattes Forstand.

12 Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.

Den ugudelige attraar Snaren, der er lagt for de onde; men de retfærdige slaa Rod.

13 Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.

I Læbers Forsyndelse er der en Snare for den onde; men den retfærdige skal komme ud af Angest.

14 Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.

En Mand skal mættes med godt af sin Munds Frugt, og hvad et Menneskes Hænder have fortjent, skal gengældes ham.

15 Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.

Daarens Vej er ret i hans egne Øjne, men den, som hører efter Raad, er viis.

16 Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.

Daarens Fortørnelse giver sig til Kende samme Dag; men den, som skjuler Forsmædelse er klog.

17 Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.

Den, som aander Trofasthed, forkynder, hvad Ret er; men et falsk Vidne forkynder Svig.

18 Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.

Der er den, som taler ubetænksomme Ord, der ere som Kaardestik; men de vises Tunge er Lægedom.

19 Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.

Sandheds Læbe bestaar altid; men Falskheds Tunge bliver kun et Øjeblik.

20 Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.

Der er Svig i deres Hjerte; som optænke ondt; men for dem, som raade til Fred, er der Glæde.

21 Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.

Den retfærdige skal ingen som helst Ulykke vederfares; men de ugudelige have fuldt op af ondt.

22 Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.

Falske Læber ere Herren en Vederstyggelighed; men de, som handle trolig, ere ham en Velbehagelighed.

23 Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.

Et klogt Menneske skjuler sin Kundskab; men Daarers Hjerte udraaber deres Daarskab.

24 Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.

De flittiges Haand skal komme til at herske; men Ladhed skal vorde trælbunden.

25 Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.

Bekymring i en Mands Hjerte nedbøjer det; men et godt Ord glæder det.

26 Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.

Den retfærdige vejleder sin Ven; men de ugudeliges Vej vildleder dem selv.

27 Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.

Den lade skal ikke stege sin Jagt; men den flittige er en dyrebar Skat for et Menneske.

28 Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.

Paa Retfærdigheds Sti er Liv, og dens banede Vej er ikke til Døden.