Пәнд-несиһәтләр 10
1 Падиша Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: — Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз оғул анисини қайғу-һәсрәткә салар.
Parábolas de Salomón. Un hijo sabio es la alegría de su padre, y un hijo necio el desconsuelo de su madre.
2 Һарам байлиқларниң һеч пайдиси болмас; Һәққанийәт инсанни өлүмдин қутулдурар.
Nada aprovechan los tesoros de iniquidad, pero la justicia libra de la muerte.
3 Пәрвәрдигар һәққаний адәмниң җенини ач қоймас; Лекин у қәбиһләрниң нәпсини боғуп қояр.
Yahvé no permite que el justo sufra hambre, al par que desatiende los apetitos de los malvados.
4 Һорунлуқ кишини гадай қилар; Ишчанлиқ болса баяшат қилар.
La mano indolente empobrece, y la mano laboriosa enriquece.
5 Язда һосулни жиғивалғучи — дана оғулдур; Лекин орма вақтида ухлап ятқучи — хиҗаләткә қалдуридиған оғулдур.
Quien en verano recoge, es hijo sabio; el que ronca en la siega, se acarrea deshonra.
6 Бәрикәт һәққаний адәмниң бешиға чүшәр; Амма зораванлиқ яманларниң ағзиға урар.
La bendición (descansa) sobre la cabeza del justo, mientras los labios de los malvados encubren la maldad.
7 Һәққаний адәмниң ядикари мубарәктур; Яманларниң нами болса, сесиқ қалар.
La memoria del justo será bendita, pero el nombre de los malos es podredumbre.
8 Дана адәм йолйоруқ-несиһәтләрни қобул қилар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
El sabio de corazón acepta los preceptos, el necio de labios, en cambio, caerá.
9 Ғубарсиз жүргән кишиниң жүрүш-туруши турақлиқтур, Йоллирини әгир қилғанниң кири ахири ашкарилиниду.
Quien procede con rectitud anda seguro, mas el que tuerce sus caminos vendrá a ser descubierto.
10 Көз ишаритини қилип жүридиғанлар адәмни дағда қалдурар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
Quien guiña los ojos causa dolores; y el necio de labios va a la perdición.
11 Һәққаний адәмниң ағзи һаятлиқ булиқидур, Амма зораванлиқ яманниң ағзиға урар.
Fuente de vida es la boca del justo; mas los labios de los malvados encubren la injusticia.
12 Өчмәнлик җедәл қозғар; Меһир-муһәббәт һәммә гуналарни япар.
El odio suscita contiendas, el amor, empero, cubre todas las faltas.
13 Әқил-идрақлик адәмниң ағзидин даналиқ тепилар; Әқилсизниң дүмбисигә палақ тегәр.
En los labios del prudente se halla la sabiduría, mas para las espaldas del que no tiene juicio es la vara.
14 Дана адәмләр билимләрни зиядә топлар; Лекин ахмақниң ағзи уни һалакәткә йеқинлаштурар.
Los sabios conservan su saber, mas la boca del necio se apresura en causar ruina.
15 Мал-дуниялири гоя мәзмут шәһәрдәк байниң капалитидур; Мискинни һалак қилидиған иш дәл униң намратлиғидур.
La hacienda del rico es su plaza fuerte, la desgracia de los pobres es su misma pobreza.
16 Һәққанийларниң әҗирлири җанға җан қошар, Қәбиһләрниң һосули гунанила көпәйтиштур.
Los trabajos del justo son para vida, las ganancias del impío, para pecado.
17 Несиһәтни аңлап уни сақлиғучи һаятлиқ йолиға маңар; Тәнбиһләрни рәт қилған киши йолдин азғанлардур.
Va por senda de vida quien hace caso de la corrección, anda descarriado quien no acepta la reprensión.
18 Адавәт сақлиған киши ялған сөзлимәй қалмас; Төһмәт чаплиғанлар ахмақтур.
El que disimula el odio tiene labios mentirosos, y quien esparce calumnias es un insensato.
19 Гәп көп болуп кәтсә, гунадин халий болмас, Лекин ағзиға егә болған әқиллиқтур.
En el mucho hablar no falta pecado, el sabio ahorra sus palabras.
20 Һәққаний адәмниң сөзи худди сап күмүч; Яманниң ойлири толиму әрзимәстур.
Plata finísima es la lengua del justo, mas el corazón del malvado vale muy poco.
21 Һәққаний адәмниң сөзлири нурғун кишини қувәтләр; Ахмақлар әқли кәмлигидин өләр.
Nutren a muchos los labios del justo, mas los necios mueren por falta de inteligencia.
22 Пәрвәрдигарниң ата қилған бәрикити адәмни дөләтмән қилар; У бәрикитигә һеч бир җапа-мушәққәт қошмас.
La bendición de Yahvé da prosperidad, nuestro afán no le añade nada.
23 Ахмақ қәбиһликни тамашә дәп биләр; Амма даналиқ йорутулған кишиниң [хурсәнлигидур].
Es como un juego para el necio el hacer mal, y para el sensato el ser sabio.
24 Яман киши немидин қорқса шуниңға учрар; Һәққаний адәмниң арзуси әмәлгә ашурулар.
Sobrevendrá al impío el mal que teme, mas a los justos se les concede lo que desean.
25 Яман адәм қуюндәк өтүп йоқар; Лекин һәққаний адәм мәңгүлүк һулдәктур.
Como pasa el torbellino, así desaparece el impío, mas el justo queda cimentado para siempre.
26 Адәм аччиқ су жутувалғандәк, Көзигә ис-түтәк кирип кәткәндәк, Һорун адәмни ишқа әвәткәнму шундақ болар.
Como el agraz para los dientes, y el humo para los ojos, así es el perezoso para el que le manda.
27 Пәрвәрдигардин әйминиш өмүрни узун қилар, Яманниң өмри қисқартилар.
El temor de Yahvé alarga la vida, mas los años de los malvados serán abreviados.
28 Һәққаний адәмниң үмүти хурсәнлик елип келәр; Лекин рәзилниң күткини йоққа чиқар.
La esperanza de los justos se transforma en gozo, la expectación de los malos en humo.
29 Пәрвәрдигарниң йоли дурус яшаватқанларға башпанаһдур; Қәбиһлик қилғучиларға болса һалакәттур.
El camino de Yahvé es una fortaleza para el hombre recto, pero causa de ruina para los obradores de iniquidad.
30 Һәққанийларниң орни мустәһкәмдур; Яманлар зиминда узун турмас.
Nunca vacilará el justo, pero los impíos no subsistirán sobre la tierra.
31 Һәққаний адәмниң ағзидин даналиқ чиқар; Лекин шумлуқ тил кесип ташлинар.
La boca del justo brota sabiduría, la lengua perversa será cortada.
32 Һәққаний адәмниң сөзи кишигә мок хушяқар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ чиқар.
Los labios del justo conocen la benevolencia, mas de la boca de los malvados sale la perversidad.
